Darkness Within 2
Het was een prachtige dag in april. De zon scheen, de vogeltjes floten en een aswolk hield de vliegtuigen op Schiphol aan de grond. Niet de meeste ideale omstandigheden om de horroradventure Darkness Within 2 te spelen. Toch was ik erg benieuwd want het eerste deel beviel me wel (zie review) en de dagboeken (deel 1, deel 2 en deel 3) hadden me enthousiast gemaakt. Aangekomen op het hoofdkantoor van Iceberg Interactive stond er een PC met een preview build van deze adventure op me te wachten. Verhaal Ik heb de eerste paar uurtjes van het spel gespeeld en het verhaal werd zeer rustig opgebouwd. Persoonlijk vond ik dat erg prettig. Je kreeg genoeg tijd om rustig te boel te verkennen en het sfeertje in je op te nemen. In het hotel begint het pas echt wanneer je je eerste nachtmerrie krijgt. Deze zijn lekker creepy en wat ik vooral erg leuk vond is dat bepaalde zaken anders zijn in je nachtmerrie dan in het echt. Er werd me ook verteld dat ik in een droom of nachtmerrie terugga naar mijn jeugd in mijn ouderlijk huis. Hierdoor verandert het perspectief. Dit klinkt erg interessant en ik ben dan ook erg nieuwsgierig hoe dit er uit zal gaan zien.
Het spel speelt zich af in 2012, echter is hier niets van te merken. Net als het eerste deel had het spel had zich net zo goed begin vorige eeuw af kunnen spelen. Van de kleding van de mensen tot hoe de gebouwen eruit zien. Het voelt nergens aan als 2012. De eerste lichtbron die je ziet is zelfs een ouderwetse olielamp. Ik moest dan ook erg lachen toen ik ineens een fiets tegen kwam. Dit voelde zo vreemd aan. Het spel is lineair maar ik ontdekte wel dat er je verschillende gesprekopties heb die de dialogen beïnvloeden en je kan eerder bezochte locaties opnieuw bezoeken. Dit verhoogt het gevoel van vrijheid maar het heeft geen invloed op welk einde je krijgt. Gameplay en puzzels Je kan ook tafels, stoelen, kratten en kisten verplaatsen door te slepen met de muis en zo locaties te bereiken die eerder onbereikbaar waren of bepaalde puzzels op te lossen. Helaas is de vrijheid daar niet helemaal doorgetrokken omdat je sommige voorwerpen maar op bepaalde momenten kan verplaatsen. Zo had ik op een gegeven moment een nachtmerrie. Tijdens deze nachtmerrie kon ik een kast verplaatsen waarachter ik een ontdekking deed. Toen ik echter wakker werd was ik erg benieuwd of er achter het kastje wat te vinden was. Helaas kon ik deze niet verplaatsen in de realiteit.
We moeten ook weer onderstrepen. Daar was ik geen fan van in het eerste deel en ook nu ben ik er geen fan van. Ik onderstreep een regel die mij erg belangrijk lijkt en vervolgens wordt er gezegd dat het niet belangrijk is. Echter, een andere regel werd wel weer als belangrijk ervaren. Ik vond het gewoon niet leuk en had voor mij ook niet gehoeven. Het gedachtenscherm keert ook weer terug. Ook dit vond ik in het eerste deel niet leuk. Ik ben dan ook erg blij dat het dit keer optioneel is. Je kan het nog wel gebruiken om hint te krijgen, maar er werd mij verteld dat het geen verplichting meer is. De puzzels bestaan uit inventory-puzzels en de doordenkers. In mijn korte speelsessie kwam ik er al een aantal tegen. De inventory-puzzels waren over het algemeen logisch. In het begin heb je nog niet zoveel voorwerpen, maar hoe verder je in het spel komt, des te meer objecten je krijgt en je zult dus, net als in het eerste deel, weer veel moeten scrollen om het juiste object te vinden. De doordenker was goed en vergt observatievermogen en verkenning. Er zat zelfs een legpuzzel in die leuk was om te doen. Ik ben dan ook erg benieuwd wat het spel verder nog op puzzelgebied te bieden heeft. Zelfs de geheimen waar in het laatste dagboek over gepraat werd zijn lastig te spotten en vereist enig denkwerk en goed observatievermogen. Er werd me ook verteld dat je daar soms objecten bij nodig hebt die je in het spel vindt. Wat ik ook leuk vond is dat me werd verteld dat je sommige plekken op meerdere manieren kan bereiken. Dus of door het gebruik van een geheim object of op een normale manier. Ik ben erg benieuwd hoe dat is uitgewerkt.
Graphics Ik zat er echter lekker in, totdat ik in het hotel aankwam. Dan kom je namelijk de eerste mensen tegen. Zoals in de dagboeken verteld werd is het logisch dat je er mensen tegenkomt. Maar het haalde mij uit het spel. Ik vond ze er niet erg goed uitzien. Van de gezichten tot de animatie. Het ziet er allemaal houterig uit en het creepy sfeertje dat zo goed opgebouwd was, was weg. De meeste karakters hebben ook geen functie en dienen alleen maar als decoratie. Muziek en Voice-acting
De stemmen zijn een ander verhaal. De stem van de hoofdpersoon is gewoon erg goed, maar de rest... de meeste zijn echt verschrikkelijk. Dit zorgt ervoor (net als het uiterlijk van de karakters) dat je uit het spel gehaald wordt. Erg jammer. Afsluiting Enkele Links:
|
|
|