Home > Reviews > Darkness Within
Intro Verhaal
Het verhaal is erg goed. Op het einde bleef ik wel met een aantal vragen achter, maar wellicht dat in één van de twee vervolgen daar antwoorden op gaan komen. Wat ik vooral geweldig vond waren de dromen of beter gezegd, de nachtmerries. Ik vond ze echt creepy en soms echt angstaanjagend. Wat ik daarentegen jammer vond is dat er niet zoveel mensen zijn om mee te communiceren. Je hebt een mobiel vol met nummers, maar je maakt er maar sporadisch gebruik van. Jammer, want hier had men toch best meer mee kunnen doen. Bijvoorbeeld meer dialogen en misschien zelfs wat echte hulp van één van de personages. De dialogen die er zijn, zijn namelijk best goed geschreven. Het mobieltje brengt me gelijk naar een ander punt in het spel. Het speelt zich af in 2011, maar ik had geen moment het idee dat ik in 2011 zat. Het is dat ik een mobiele telefoon had, anders had het spel zich makkelijk in de jaren 80 af kunnen spelen, of eerder. Alle kamers voelen en ademen een oude sfeer uit. Daarom snap ik ook niet waarom het spel zich in 2011 af moet spelen. Het grootste gedeelte van het verhaal wordt verteld door middel van boeken en brieven die je tegenkomt. Deze moet je aandachtig lezen door dingen te onderstrepen en op zoek te gaan naar aanwijzingen. Persoonlijk moet ik zeggen dat er iets te veel boeken en papieren zijn om door te lezen. Er is weinig afwisseling en dat vind ik toch wel jammer. De radio op je kamer is een prima manier om informatie over te brengen. Of wat te denken van je telefoon. Er is een cassette recorder waar je naar bandjes moet luisteren, maar er is helaas te weinig afwisseling hierin. Ooak al is het verder wel allemaal goed geschreven. Gameplay De inventory werkt ook nog wel redelijk. Al je objecten zijn netjes weggewerkt al moet je wel eens behoorlijk wat scrollen door al je objecten. Met een druk op een knop kan je een object in het groot bekijken. Je kunt dan inzoomen en het object rond te draaien. Jammer genoeg komt het bijna niet voor dat je hier nieuwe aanwijzingen mee vind, hetgeen natuurlijk erg jammer is. Dan het combineren van objecten. Hoe doe je dat in bijna iedere adventure? Je sleept een object over een ander object. Als je ze kan combineren lukt dat. In dit spel doen ze dit helemaal anders en om eerlijk te zijn werkt het voor geen meter. Hier kom ik in de volgende alinea op terug. Gelukkig hoef je niet veel objecten te combineren.
Dan nu naar één van de meest vervelende onderdelen van de gameplay. Het gedachten scherm. Hier kan je objecten en gedachten combineren. Het is onbegrijpelijk voor mij waarom je in het gedachten scherm je objecten moet combineren. Maar dat niet alleen, om bijvoorbeeld iets te openen, moet je het in het gedachten scherm plaatsen, op de denk knop drukken en dan gaat het pas open. Dit werkt gewoon niet. Maar het scherm heet niet voor niets het gedachten scherm, je moet dus ook gedachten combineren. Ook dit werkt niet. Elke keer als ik gedachtes wilde combineren, schijnen ze niet met elkaar te kloppen, terwijl de gedachtengang voor mij wel logisch was. Andersom was ook het geval. Dat de gedachtes wel kloppen, maar voor mij onlogisch waren. Soms weet je ook precies wat je moet doen, maar kom je niet verder omdat je gedachtes moet gaan combineren. Ik vind dit gewoon niet goed uitgewerkt, het is een leuk idee, maar vastlopen doordat je een gedachte niet gecombineerd hebt gaat mij wat te ver. Bovendien staan er ook erg veel gedachten in die niet gebruikt worden. Sterker nog, je maakt hier niet eens zo gek veel gebruik van. Dit maakt het des te frustrender en het nam voor mij veel weg van het verhaal en het spel. Zoals ik bij het onderdeel verhaal al vertelde kom je steeds meer te weten door de boeken en brieven door te pluizen. Het leuke hieraan is dat je dingen kan onderstrepen. Dit is leuk, maar het werkt opnieuw het niet erg goed. Hier moet ik gelijk even de opties en de moeilijkheidsgraden bijpakken. Er zijn drie moeilijkheids graden. De makkelijkste geeft gelijk hints, de gemiddelde geeft hints pas na een tijdje en op het moeilijkste niveau moet je het zonder hints doen. Als adventure liefhebber ga je natuurlijk voor het moeilijkste niveau. Het grootste probleem is echter het onderstrepen van de teksten. Op het moeilijkste niveau krijg je te allen tijde een onderstreep optie te zien. Ook bij boeken waar geen aanwijzingen te vinden zijn. Hierdoor kan je natuurlijk blijven onderstrepen. Dingen die ik belangrijk vond en die ook belangrijk waren, zag het spel niet als een aanwijzing. Ik merkte al gauw dat de meest ideale oplossing voor mij was om alleen bij boeken waar een aanwijzing in staat de onderstreep optie op te roepen. Dit werkte al een stuk beter. Maar waar ik op stuitte was het volgende. Ik lees een boek zonder onderstreep optie. Na de laatste pagina ga ik verder met het spel. Ik doe verschillende dingen maar kom op een gegeven moment niet meer verder. Nu blijkt dat het boek dat ik eerder las, nu ineens wel een aanwijzing bevat. Aan dat soort dingen kan ik me echt irriteren omdat het zo unfair is. Verder was het frustrerend dat als je iets onderstreept, maar het is fout, je opnieuw de pen moet activeren. Dit moet je constant doen en bij grote boeken is dit erg vervelend.
Puzzels Graphics Maar waar de omgevingen er prachtig en sfeervol uitzien, zo verschrikkelijk slecht, lelijk en houterig zijn de karakters. Dit neemt veel spanning weg en is volstrekt onnodig. Dit hadden ze op een andere manier kunnen doen. Een horrorfilm met een klein budget, laat bijvroobeeld dan een gedeelte van het monster zien of helemaal niets. Dit komt de spanning ook nog eens ten goede. Dit hadden ze hier ook kunnen doen. Wat ik wel erg leuk vond waren de scenes waar de computer de muis gedeeltelijk overneemt. Er vormt zich dan een soort waas rond het scherm en ondanks dat je wel gewoon kan rondkijken en met de zaklamp kan schijnen ben je toch de controle kwijt. Dit brengt een gevoel van paniek met zich mee die ik erg gaaf vond. Dit draagt echt bij aan de spanning en het horror effect.
Muziek De stemmen in het spel zijn ook erg goed. Ze zijn over het algemeen met genoeg gevoel en emotie ingesproken en het werkt gewoon erg goed. Alleen is het soms lastig om angst in zijn stem terug te horen. Verder is het jammer dat het onregelmatig wordt gebruikt. Zo worden de ene keer je gedachten wel hardop ten gehore gebracht, de andere keer zie je alleen maar tekst. Ik had graag meer stemmen gehoord, dus waarom ze het zo onregelmatig gebruiken is mij een raadsel.
|
|
|||||||||