Home > Reviews > Wallace & Gromit Ep. 1: Fright of the Bumblebees

Wallace & Gromit Ep. 1: Fright of the Bumblebees

Intro
Na twee seizoenen van Sam & Max en een seizoen Strong Bad was Telltale Games op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ze besloten om Wallace and Gromit om te zetten naar een adventure serie. Wallace and Gromit zijn bedacht door de Britse animatie studio Aardman Animations. Deze studio is gespecialiseerd in stop motion animatie waarbij men gebruik maakt van klei om de karakters vorm te geven en te animeren. Walace and Gromit is hun grootste succes met een serie korte films en één hoofdfilm die zelfs verschillende Oscars wonnen. Nu is dit duo het onderwerp van de nieuwste episodische serie van Telltale Games.

Verhaal
De dag begint zoals iedere andere dag. Gromit moet dit keer het ontbijt klaar maken voor zijn baasje Wallace, de rekeningen stapelen zich op en de uitvindingen van Wallace werken niet zoals hij het voor ogen had. Niet het juiste moment dus om een nieuwe zaak op te zetten. Toch neemt hij een enorme opdracht aan van winkeleigenaar Paneer. Maar hij is daar helemaal niet klaar voor is. Hoe gaat hij zich hier uit redden? Misschien dat een uitvinding hem kan helpen, of levert dat alleen maar meer problemen op?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik Wallace and Gromit alleen van naam en reputatie kent. Ik weet waar de serie overgaat, maar ik heb nog nooit iets van ze gezien. Dat neemt niet weg dat ik me ontzettend vermaakt heb met het verhaal. Ik zal ongetwijfeld een hoop dingen gemist hebben die speciaal voor de fans in het spel zijn gestopt (zoals bijvoorbeeld het schilderij van Shaun the Sheep aan de muur). Maar ook voor de mensen die nog nooit wat gezien hebben is het een ontzettend leuk en grappig verhaal.

Dit komt vooral door de karakters. Die zijn stuk voor stuk erg grappig. Vooral Gromit is hilarisch. Hij is natuurlijk een hond die niet kan praten, maar met de gezichtsuitdrukkingen komt hij het meest komisch uit de hoek en steelt hij iedere scene. De dialogen zijn op zich niet zo bijzonder, maar de manier waarop ze gebracht worden en hoe men erop reageert maakt het zo leuk. De karakters hebben ook meerdere zinnen om hetzelfde te zeggen. Dit is natuurlijk een stuk beter dan telkens dezelfde zin te horen.

Maar ook het verhaal zelf is geweldig. De uitvindingen zijn briljant en het maakt het maken van een ontbijt een stuk lastiger en brengt alleen maar meer problemen met zich mee. En die problemen zorgt voor een aantal geweldige scenes. Wat ik ook erg goed vond, is dat je kan spelen als Wallace en Gromit. Beide wisselen elkaar af wisselen dan wat voorwerpen met elkaar op een logische wijze in het verhaal.

Het is gewoon een erg leuke episode vol humor. En ik kan deze episode zelfs niet te kort noemen. Heb een aantal keren gedacht dat het nu voorbij zou zijn, maar daarna ging het toch nog even door. Er zaten dus een paar onverwachte wendingen in. Dit alles komt samen in een erg leuk einde.

Gameplay
De besturing is iets anders dan we gewend zijn van Telltale Games. Je bestuurd het karakter met de WSAD of de pijltjestoetsen, de inventory zit verstopt achter één van de Shift toetsen en je kan items gebruiken, praten en acties uitvoeren door op ze te klikken. Wanneer er een hotspot is, verschijnt er een kader om een karakter heen en in de rechterbovenhoek is een afbeelding en de naam van het object of persoon te zien.

Op zich is er met het systeem weinig mis. Het lijkt allemaal lekker te werken. Vooral binnen is er niets aan de hand en werkt alles erg soepel. Maar zodra er naar buiten wordt gegaan, komen er problemen. De camera veranderd namelijk regelmatig van standpunt en dus loop je ook een andere kant op met die switch. Dit werkt niet echt lekker en vooral op het dorpsplein loop je hier regelmatig mee te prutsen. Denkt dat een volledig point and click interface voor de buitenscene's beter was geweest. Een beetje zoals met Sam & Max. Al kan ik me voorstellen dat het met een controller beter te besturen is. Vandaar dat het ook op de Xbox uit zal komen. Al heb ik dan weer mijn twijfels of het aanwijzen lekker werkt. In de binnenscene's had ik een probleem met één puzzel. Ik kon niet op een normale manier omhoog kijken. Het leek wel alsof er een hotspot of actie hiervoor ontbrak. Maar uiteindelijk kom je hier ook wel voorbij. Het aanwijzen van objecten gaat allemaal prima, al zijn sommige hotspots nogal klein (maar dat is niet heel erg storend). Mocht je er echt vast komen te zitten dan kan je met de TAB toets alle hotspots op laten lichten. Maar dat heb je helemaal niet nodig.

Wat ik leuk vond was dat de karakters kijken naar welk object je aanwijst. De dialogen vinden automatisch plaats, er zijn dus geen dialoogopties. Maar je kan wel een object in de buurt aanwijzen om er dan een gesprek met een karakter over te voeren of je laat een object uit je inventory zien. Er zit ook een soort schietgame in het spel. Maar hersenloos schieten is niet de bedoeling. Dit zijn namelijk vermomde puzzels die gewoon goed werken. Er zit verder ook een kaart in het spel. Voor drie locaties leek me dat een beetje overdreven, maar niets is minder waar. Een erg handige toevoeging.

Puzzels
Het spel heeft eigenlijk alleen maar inventorypuzzels. En ze zijn ook niet erg moeilijk. Maar ze zijn wel ontzettend goed met het verhaal verweven. Het is daarom allemaal zo logisch maar helaas niet echt uitdagend. Doordat het zo goed met het verhaal verweven is, zijn de puzzels wel heel erg leuk om te doen. Vooral dankzij het gebruik van de de uitvindingen van Wallace, maar ook dankzij hele simpele dingen zoals een ondervraging of een belediging is eigenlijk een leuke, slimme puzzel.

Er zijn ook nog de schietgames, maar dit zijn meer goed vermomde puzzels. Met hersenloos schieten kom je niet ver en je bereikt meer door logisch na te denken. Ik vond dit erg goed uitgevoerd.

Graphics
Zoals ik in de intro beschreef zijn Wallace and Gromit van oorsprong kleipoppetjes die geanimeerd werden met behulp van de stop motion techniek. Nou is het niet te doen om die techniek ook in een computerspel toe te passen. Vandaar dat er 3D modellen gebruikt zijn. Echter heeft Telltale Games er alles aan gedaan om toch het klei gevoel te behouden. Zo zijn er overal in de modellen kleine putjes, oneffenheden en vingerafdrukken te zien. Dit geldt ook voor de animatie zelf. Vooral bij het praten van de karakters lijkt het alsof de stop motion techniek gebruikt is. De lipsynch klopt soms niet helemaal, maar verder hebben ze het erg goed gedaan en zijn dicht bij het bronmateriaal gebleven. Alleen de hoofdbij en de eekhoorn konden me wat minder bekoren.

De achtergronden zien er ook geweldig uit. Erg veel details en veel variatie. Prachtig om te zien en de karakters en objecten passen er prima bij. Al had dit van mij wel wat nepper aan mogen voelen.

Muziek
In de muziek heeft men veel tijd en aandacht gestoken. Aan de credits te zien is er een heel orkest aan te pas gekomen en dat is te horen. De muziek klinkt heerlijk. Inclusief de theme song van Wallace and Gromit (die zelfs bij mij bekend is). Het is alleen jammer dat de muziek soms wat overstemmend is. Hierdoor zijn de gesprekken soms moeilijk te verstaan, maar gelukkig is er een uitstekend ondertiteling aanwezig.

De stemmen zijn ook erg goed. Peter Sallis (die normaal gesproken de stem van Wallace doet) heeft in deze adventure niet de stem van Wallace ingesproken. Maar zijn vervanger doet dit uitstekend. Ik heb wat trailers gezien van de films (met Peter Sallis), maar naar mijn mening vind ik de stem van de huidige acteur zelfs beter passen bij Wallace dan Peter Sallis. Ook de andere stemmen zijn uitstekend. Alleen hoor je bij een paar karakters (vooral de buurvrouw) een irritante computerachtige slis. Dit is wat minder prettig om naar te luisteren, maar de kwaliteit van de stmeacteurs en actrices zijn uistekend.

Conclusie:

Verhaal: Goed verhaal, vol met humor, leuke karakters, uitvindingen en situaties. Ook mensen die niet bekend met Wallace and Gromit zijn zullen veel plezier aan het verhaal beleven.

Gameplay: Niet alles werkt even lekker. Vooral de camera gooit roet in het eten.

Puzzels: Simpele, logische inventory puzzels maar helaas geen echte uitdaging. Echter is het zo uitstekend verweven met het verhaal dat je er erg veel plezier aan beleeft.

Graphics: Prachtig. Met 3D modellen heeft Telltale Games toch een stop motion gevoel gegeven aan de karakters vol met putjes, oneffenheden en vingerafdrukken. Ook de achtergronden zijn prachtig.

Muziek: Er is veel aandacht aan de muziek besteed, en dat is te horen. De stemmen zijn uitstekend, vooral die van Wallace. Jammer dat de muziek soms overstemt en de rare computerachtige slis bij sommige karakters.

Eindconclusie: Ik ben nauwelijks bekend met de Wallace and Gromit serie, maar dankzij deze adventure hebben ze er een fan bij. Een hele leuke adventure waar duidelijk veel tijd en aandacht in is gestoken. Ik kijk nu al uit naar het volgende deel in de serie.