Home > Reviews > Les Misérables

Les Misérables

Intro
Na jaren van tekenen, schrijven, testen en opnieuw beginnen, presenteert Chris Tolworthy met "Les Misérables" het eerste deel van zijn "Enter the Story" reeks. "Enter the Story" moet één grote interactieve wereld worden, waarin je kennis maakt met beroemde klassieke verhalen. Alle delen worden uiteindelijk aan elkaar gelinkt. Via wegen en paden in het ene deel, kun je later naar een ander boek wandelen. Bij aankoop van dit eerste deel, krijg je de volgende twee delen gratis en dat is altijd leuk om te horen.

Verhaal
Het verhaal speelt zich voornamelijk af in het Parijs. Jean Valjean wordt veroordeeld tot 19 jaar gevangenisstraf voor het stelen van een brood voor zijn hongerige familie. Na zijn vrijlating kan hij nergens werk krijgen omdat hij een gele paspoort heeft dat hem aanduid als "gevaarlijk". Hij besluit bisschop Myriel te bestelen. Als hij gepakt wordt, doet de bisschop alsof hij Jean het zilver cadeau gegeven heeft. Hij zegt tegen Valjean dat hij het geld moet gebruiken om een nieuw en goed leven te beginnen. Valjean brengt het tot succesvol zakenman, weldoener en zelfs burgemeester van een kleine stad. Hij adopteert zelfs Cosette, een wees van een van zijn werkneemsters. Maar inspecteur Javert, blijft hem achtervolgen en probeert hem terug in de gevangenis te krijgen, zodat Valjean moet vluchten. Cosette groeit op en wordt verliefd op ene Marius, zoon van een revolutionair. Maar voor die twee het geluk vinden, moet er nog het een en ander gebeuren.

Wat meteen opvalt in het spel is dat Tolworthy het verhaal van Victor Hugo tot in details volgt. Nergens een eigen fantasie invulling, om het spel zogenaamd aantrekkelijker te maken. "Moeilijke" dingen als armoede en rechtsongelijkheid worden niet verdoezeld en zijn prima en helder verwoord in de teksten. Het enige wat hij doet is de figuur Peri creëren.

Peri is een engel, het gestorven nichtje van Valjean, die de mensen dingen influistert. In feite is de speler dus Peri. Het oorspronkelijke verhaal wordt echter nergens geweld aangedaan door de toevoeging van deze Peri/speler.

Gameplay
Het hele spel is point en click, maar op een bijzondere manier. In  de standaard adventures raap je dingen op die je combineert en gebruikt. In dit spel echter, linksklik je op personen om erachter te komen wat ze denken.  En je rechtsklikt op een persoon en daarna op een voorwerp, om de persoon op een idee te brengen. De persoon volgt dan zelfstandig zijn idee als hij het nodig vindt, of geeft alleen commentaar als hij niets kan doen met het voorwerp. Bij elk voorwerp verschijnt een naamplaatje als je er met je cursor overheen gaat en je hoeft nergens te turen of je iets ziet wat van belang kan zijn.. Deze eenvoudige manier van interactief zijn, is heel prettig en went snel.

Doordat je de gedachtes van de personages kunt lezen, krijg je ruim voldoende hints om te weten wat je moet doen. Maar mocht je toch vast komen te zitten, dan is er altijd de F1 toets. Hiermee gaat Peri rechtstreeks naar de hemel, waar ze Victor Hugo (de schrijver van het originele boek) om raad kan vragen. Er zit zelfs een mogelijkheid in het spel gebouwd, waardoor je hele stukken kunt overslaan. Maar dan mis je natuurlijk wel het verhaal en de lol van het spelen.

Een klein minpuntje is de pijlaanduiding in het spel zelf. Je moet er zelf achter komen dat het beeld soms breder is dan wat je ziet, door met je cursor naar de zijkanten van het scherm te gaan. Verder is het heel onlogisch, dat als ik aan de bovenkant van de cursor de "exit" heb naar een andere plek, dat ik vervolgens op die andere plek wéér aan de bovenkant moet klikken om terug te gaan naar de vorige plaats. Je zou verwachten dat die "exit"dan aan de onderkant zit. Dit is vooral verwarrend in de achterafstraten van Parijs.

Puzzels
Dit spel is met recht een interactief boek. Alles draait om het verhaal en de dialogen. Er zitten dus ook geen schuif- of andere puzzels of minispelletjes in Les Misérables. In feite zouden dit soort dingen een vervelende onderbreking van het verhaal zijn. Je sleept ook geen ladders, brandende kaarsen of een complete laboratoriumuitrusting met je mee in je veel te kleine binnenzak. Je hebt dus geen voorwerpen bij je, die je zomaar overal op kunt gebruiken, tot er iets lukt. Alles wat je hebt, zijn de gedachtes van de mensen en de dingen die je gezien hebt. Het zodanig combineren van die twee, dat de hoofdpersoon in beweging komt, is de grootste  puzzeltaak voor de speler. En dat klinkt eenvoudiger dan het in werkelijkheid is!

Omdat gedachtes ver reiken, is het dus mogelijk dat de dingen die je linkt, zich niet in dezelfde ruimte bevinden als de persoon. Je treft bijvoorbeeld in de bibliotheek een man aan die zich afvraagt hoe hij Napoleon's leger kan stoppen. Je rechtsklikt dan op die man, vervolgens ga je 3 schermen verderop naar het archief, waar je rechtsklikt op de kaart van Waterloo, die hem op het juiste idee brengt. Het is dus de taak van de speler om te onthouden wat hij allemaal gezien heeft en hoe hij dit kan gebruiken om een persoon op het juiste tijdstip de juiste hint te geven. Beslist niet overal gemakkelijk. Maar daar is die F1 toets voor: om de speler op een gedachte te brengen!

Spelers die genieten van het volgen van een goed uitgewerkt verhaal, zonder dat hele dikke boek te willen lezen, komen hier zeker aan hun trekken. Zeker als ze daarbij zelf actief moeten meedenken. Maar het is geen spel voor mensen die houden van veel voorwerpen oprapen en het openen van deuren via een ingenieus schuifsysteem.

Graphics
De beelden zijn prachtig, al zal het voor de meeste adventure spelers even wennen zijn. Geen kleurrijke 3D-omgevingen waarin je vrij kunt rondlopen. Nee, dit spel is helemaal opgebouwd uit handgeschilderde achtergronden in een soort verstilde waterverftechniek met (in dit spel) pastelkleuren. Ze zijn gebaseerd op foto's en schilderijen. Zelfs het cafeetje dat van Gogh schilderde is op een mooie manier verwerkt. In de achtergronden zie je geanimeerde karakters rondlopen, die slechts met een "eenvoudige" potloodcontour zijn aangegeven. Het gaat immers niet erom hoe zij eruitzien, maar hoe ze denken en wat ze doen.

De demo, die je via de site kunt downloaden, is totaal verkeerd gekozen. In deze demo loop je rond in het riool van Parijs. En dat doet beslist geen recht aan de rest van de kunstwerkjes die je in het spel te zien krijgt. Kunst, die niet zouden misstaan, ingelijst aan de muur van je kamer.

Muziek
Er zijn geen gesproken stemmen in dit spel. En daar is bewust voor gekozen. Stemmen zouden maar afleiden van het verhaal en van de prachtige muziek die de scènes onderstreept. De muziek is klassiek, zeer gevarieerd en passend bij de tijd waarin het verhaal zich afspeelt.

Conclusie:

Verhaal: Een 9 voor het uitstekende vertalen van een boek naar een interactief spel, zonder het originele werk geweld aan te doen.

Gameplay: Een 7 vanwege de onlogische overgangen.

Puzzels: Een 8 voor de verhaalgebonden en originele manier van puzzels verwerken in dit spel.

Graphics: De minimalistische stijl waarin de karakters zijn uitgevoerd is zeer gedurfd voor een adventurespel. Maar ze passen bij het geheel, een verhaal, waarin het niet uitmaakt hoe je eruit ziet. Een dik verdiende 8.

Muziek: Goed gekozen muziek. Een 8.

Eindconclusie: Dit spel is anders. Het is een interactief boek. Geen doorsnee spelletje zoals ze maandelijks uit de grote spelfabrieken rollen. Het is dan ook heel geschikt voor mensen die het leuk vinden om eens iets nieuws te proberen. Ook mensen die houden van een goed verhaal komen aan hun trekken. En er is goed nieuws voor de niet-Engelsen onder ons: veel lezen is geen probleem meer, want over een aantal weken wordt een Nederlandse versie van Les Misérables uitgebracht. Kortom een verdiende 8 voor originaliteit, het uitstekend samenvatten en in spelvorm vertellen van een goed verhaal en de mooie achtergrondkunstwerken.