Home > Reviews > Sam and Max Episode 5: reality 2.0

Sam and Max Episode 5: reality 2.0

Ze hebben Brady Culture verslagen, Myra Stump's hypnose opgeheven, het hoofdkwartier van de Toy Maffia opgeblazen en de president ten val gebracht. Nu krijgen ze een grotere uitdaging… een uitdaging die overal is… het internet! Reality 2.0, de aflevering waarin het internet en de spelletjeswereld zelf volledig op z'n kop wordt gezet. Is hij goed? Moet je dat echt nog vragen?

Verhaal
Sam & Max zijn bezig met belangrijke zaken, die ze erbij hebben gekregen sinds Max er in episode 4 een nieuwe baan bij heeft gekregen (die ik voor het geval dat maar niet verklap), totdat de telefoon gaat! Traditiegetrouw is het natuurlijk de commissaris met een nieuwe opdracht. Dit keer is er blijkbaar iets mis met het internet. Duizenden spelers over de hele wereld zijn zo verslaafd geraakt aan een Massive Multiplayer Online Role Playing Game (of; MMORPG) dat ze nooit meer willen terugkeren naar de echte wereld! Dat klinkt inderdaad vrij bekend maar nee, het is niet World of Warcraft. Het is Reality 2.0, een plek waar mensen met behulp van een virtual-reality bril een compleet nieuw leven kunnen beginnen als hun huidige leven niet spectaculair genoeg is. Sam & Max hebben beide niet veel verstand van computers, spellen en alles wat daarmee te maken heeft, dus hebben ze een eenvoudige oplossing gevonden: het complete internet vernietigen.

Na het hilarische "Abe Lincoln Must Die!" hoopte ik meteen dat het volgende deel ook zo grappig was. Is dat gelukt? Ja en nee. De humor is goed, maar vergeleken met de vorige episode voelt hij toch wat minder aan. Waarschijnlijk komt dat vooral omdat "Abe Lincoln Must Die!" heel erg geslaagd was. Iets wat dit deel wel heel goed maakt zijn de talloze verwijzing naar spellen, fantasy elementen en RPG's. Zo zul je onder andere verwijzingen vinden naar Mario, Zelda en The Lord of the Rings. Bosco, die elke aflevering een nationaliteit uitkiest, is dit keer gegaan voor een ander ras. Hij is namelijk half-elf. En in deze bizarre wereld houdt dat uiteraard in dat hij voor de helft een elf is… en voor de andere helft niet. Geniaal als je het mij vraagt.

Gameplay
Aflevering 1 was lang, 2 was korter, 3 was nog korter en 4 was weer behoorlijk lang. Gelukkig kan ik melden dat Reality 2.0 ook weer aardig lang is. Ik heb er zelf (met iemand erbij) ongeveer 5 uurtjes aan gezeten tot ik de aftiteling zag, dus dat is mooi nieuws voor de mensen die altijd zeggen dat episodisch gamen te kort is.

Puzzels
Ook al was de humor 1/10e minder dan de vorige, de puzzels waren zeker wel moeilijker. Er waren drie momenten dat ik bijna stil in een hoekje ging zitten omdat ik niet wist bepaalde puzzels op te lossen. Toen ik het ontdekte lag het natuurlijk best voor de hand maar over het algemeen is dit deel de moeilijkste van de serie tot zover. Iets wat ik heel leuk vond om te doen waren de RPG-achtige gevechten. Uiteraard kun je niet doodgaan, het zijn meer trial & error gevechten. Het is echt een perfectie mix van een RPG turn based gevecht systeem en de oh zo droge humor van Sam & Max. Op het einde van het verhaal gaat de laatste puzzel helemaal terug naar de roots van adventure gaming, iets wat ik zelf zeer goed vond gedaan. Ik zal niks verklappen maar ik zeg al wel dat je iets moet doen wat je heel lang niet meer hebt gedaan in een adventure game.

Graphics & Geluid
Normaal zou ik hier heel flauw vertellen dat de graphics en geluid precies hetzelfde zijn als voorheen maar gezien mijn rebelse aard doe ik dat nu lekker niet. Misschien volgende keer weer.

Als Sam & Max eenmaal in de virtuele wereld van Reality 2.0 zijn beland, lijkt de hele omgeving op iets uit Tron. Je weet wel, die hele foute film (en spellen). Overal stikt het van de reclames, pop-ups en verwijzingen naar games, het is net alsof je door je computerscherm bent gevallen en in een tastbare wereld van het internet bent terechtgekomen.

Tijdens de melige RPG-gevechten waar ik het al eerder over had, verandert de soundtrack plotseling naar iets wat uit de allereerste Nintendo kon komen. Het zijn kleine dingetjes zoals deze die Sam & Max zo leuk maken.

Conclusie:

Verhaal: Een feest van herkenning voor toch wel een groot deel van het adventure volk.

Gameplay: Lang. En door de puzzels nóg langer.

Puzzels: Moeilijke puzzels, maar nooit komt er een punt dat het echt frustrerend wordt.

Graphics: Nog steeds helemaal in orde. Extra punt voor de artistieke keuzes.

Muziek: Ook nog steeds helemaal in orde.

Eindconclusie: Sam & Max: Reality 2.0 is een mooie brug naar de seizoensfinale. Ik kan persoonlijk niet wachten en ik blijf maar aanraden om Sam & Max aan te schaffen. Voor mij is dit wel een adventure hoogtepunt sinds Grim Fandango.