Home > Reviews > Secret Files: Tunguska
Intro Ik ben persoonlijk dol op adventures die op waargebeurde gebeurtenissen gebaseerd zijn en het project zag er ook nog eens geweldig uit. Na het interview met Jörg Beilschmidt en de Duitstalige demo kon ik helemaal niet meer wachten. Maar maakt het uiteindelijke spel mijn verwachtingen waar?
Verhaal
Maar laten we verder gaan met het verhaal. Als Nina Kalenkow op een dag haar vader op het werk wilt bezoeken, komt ze in een enorme puinhoop terecht en is haar vader nergens te bekennen. De politie kan of wil haar niet helpen en dus gaat ze zelf op zoek naar aanwijzingen. Onderweg ontmoet ze een collega van haar vader, Max Gruber. Hij biedt vrijwillig aan om te helpen. Uiteindelijk leidt het spoor naar de mysterieuze ramp van Tunguska in 1908. Haar vader was daar op expeditie heen geweest om een onderzoek uit te voeren. Heeft zijn onderzoek iets met zijn verdwijning te maken? Het verhaal is interessant en de gesprekken boeiend geschreven. Je bezoekt veel locaties over de hele wereld verspreid en het is leuk om te zien hoe iedere locatie weer een stukje van de puzzel oplost. Alleen vind ik de eindes wat minder. Er zijn twee eindes mogelijk, door middel van een patch kreeg je namelijk ook een ander einde voor het spel. Maar ook al hebben ze elk hun sterke punten, je blijft met veel vragen zitten in beide eindes. Persoonlijk vind ik het tweede einde mooier voor het verhaal maar het mysterieuze eerste einde vond ik beter. Hopelijk laten ze deze verhaallijn nog wel terugkomen in het tweede deel. Gameplay
Dan de inventory. Ik heb hier gemengde gevoelens over. Het ziet er mooi uit en de objecten zijn groot en duidelijk en je ziet gelijk wat het is. Echter verzamel je een flink aantal objecten en loopt de balk snel vol waardoor je op de pijlen moet klikken om de andere objecten te bekijken. Dit betekend dat het combineren van objecten soms erg lastig is. Ook is het updaten van de inventory nogal sloom. Bij een combinatie verwijdert die eerst beide objecten en voegt dan een nieuwe toe. Dus regelmatig zie je in de bovenhoek van het scherm nog het updaten van je inventory, terwijl je allang met het spel verder ben gegaan.. Puzzels De andere puzzels zijn erg leuk en soms lekker pittig. Zo moet je codes kraken, een soort legpuzzel oplossen en zijn er nog andere puzzels zoals eentje waarbij je een veld met bolletjes moet leegmaken. Vooral de laatste is erg pittig en kan je wel een tijdje zoet houden. Ik liep vast bij één puzzel en dat was een puzzel waarbij je een code moest kraken en anders letterlijk opgesloten zat in een kamer. Zonder een walktrough zou ik nooit op de oplossing gekomen zijn. Graphics
De achtergronden zijn prachtig. Iedere scène loopt over van detail met vele attributen wat iedere scène erg rijk maakt. De objecten zijn erg goed geïntegreerd in de achtergronden dat het niet eens opvalt dat het een object is dat je mee kan nemen. Hierdoor zijn wat objecten lastig zichtbaar omdat de hotspots zo klein zijn. Wat vervelend is, is dat het allemaal wat statisch is. Sommige scènes hebben zelfs helemaal geen beweging. In een aantal scènes is de animatie rustig en goed uitgevoerd. Dit zijn vooral dingen zoals het bewegen van een takken en bladeren. Het is dan alleen niet overal gedaan. Dus als één boom beweegt door de wind, waarom een andere boom niet. In andere scènes herhaalt het zich te vaak. Vooral met vogels of vlinders valt het op en gaat het irriteren. Dit komt omdat deze animaties nogal opvallen. Dan de personages, ik ben hier een stuk minder tevreden over. De gezichten hebben zeker van dichtbij niet veel verschillende uitdrukkingen van emotie en ik begon me zelfs te irriteren aan de voortdurende glimlach van Max en de grote ogen van Nina. Ook de bewegingen van de personages voelen onnatuurlijk aan. Daarnaast voeren de personages ook acties uit zoals bijvoorbeeld het oprapen van objecten. Dit klopt vaak helemaal niet en soms raken ze het object niet eens aan. Dat ziet er nogal slordig en raar uit. Een ander minpunt zijn de gesprekken en dan vooral de lange gesprekken. Deze zijn nogal saai omdat er weinig beweging te zien is. Op wat bewegingen van het lichaam en het gezichtna gebeurt er weinig en dit kan het nogal saai maken. Wisselende cameraposities zou een betere oplossing zijn geweest. Dan wordt je aandacht tenminste vastgehouden. Dit begon zeker bij de lange gesprekken te irriteren. Muziek
Dan de stemmen. Ik vond vooral de stem van Max erg goed. De andere stemmen zijn ook dik in orde, behalve die van Sergei. Er zijn ook veel klachten geweest over de stem van Nina. Persoonlijk vond ik dat wel meevallen, al zijn er inderdaad wel scènes waar ze wat minder goed uit de verf komt en haar lach bij de credits is irritant. Verder lijkt het soms wel alsof sommige zinnen onder andere omstandigheden zijn opgenomen. Dit was eerder ook het geval bij Al Emmo en het valt erg op. Maar over het algemeen ben ik erg tevreden over de muziek en de stemmen. Â Als laatste wil ik nog even een compliment geven aan de makers. In de eerste versie zaten twee grote bugs waardoor je het spel niet uit kon spelen en waren de cutscene's op het einde vergeten. In de eerste review versie stuitte ik op alle bugs en ik ben echt een uur bezig geweest eer ik doorhad dat het wellicht een bug zou zijn. De makers hebben toen alle spellen die al verstuurd naar de winkels waren teruggehaald en hebben nieuwe dvd's gedrukt. Alle hulde voor de makers hiervoor want ze hadden het ook met een patch op kunnen lossen. Maar daar stopt het compliment nog niet, want veel spelers hadden graag een ander einde gezien. De makers hebben toen extra tijd gestopt in het maken van een patch met een ander einde en ze hebben zelfs een functie toegevoegd waarbij je alle cutscene's nog een keer terug kijken. Alle hulde hiervoor.
|
|
|||||||||