Home > Reviews > The Mystery of the Hudson Case
Intro Verhaal In het spel speel je, ja, wie eigenijk? Je zou zeggen de journalist James O'Connell. Echter in één van de eerste dialoog schermen wenst James ons succes en hij heeft het constant over "We". Echter gaat hij alleen op onderzoek uit, dus wie zijn we? Daarnaast is er ook niet echt een mysterie. In het begin wordt al duidelijk dat Meneer Hudson slechte dingen met de slaven deed en we ontvangen belangrijke papieren met meer informatie. Daar wordt echter niet op teruggekomen. Wat is dus precies het mysterie dat we moeten onderzoeken? In het landhuis vinden we brieven van slaven die de gruwelen beschrijven. Het is echter onduidelijk voor wie die precies bedoeld zijn. Er wordt gevraagd om haast te maken, maar bijna 150 jaar later is dat duidelijk niet gelukt. De laatste brief die we vinden zou het mysterie opgelost hebben, maar het bevestigd alleen maar wat in het begin scherm verteld wordt. Daarnaast gaat James de uitkomst naar de rechtbank brengen zodat de de familie van de (onbekende) slaven het land krijgen. Het landhuis is echter verlaten en het ziet er niet uit alsof het uberhapt nog in iemands bezit was na 150 jaar. Daarnaast ziet het er ook wel heel modern uit. Elektrische verlichting kan ik misschien nog wel geloven, maar een tv, een koelkast en elektrische puzzels en sloten. Het verliest de geloofwaardigheid. Als laatste is het spel ontzettend kort. In een half uur kan je erdoor heen zijn. Zonde want er zijn genoeg mogelijkheden om het spel uit te breiden met extra puzzels of meer informatie over de familie Hudson of over de slaven die er leefden. Al met al was ik dus niet onder de indruk van het zwakke verhaal dat aan alle kanten rammelt. Daarnaast zijn er ook nog wat irritatie punten in de vorm van schilderijen. Ze moeten de familie en slaven voorstellen, maar sommige schilderijen zijn vaag gemaakt. Waarom? Laat ze dan niet zien. Dan is er ook een portret van de echte uitvinder Nikola Tesla die Meneer Hudson wordt genoemd. Dit terwijl het portret van de echte Hudson meerdere malen gebruikt wordt. Onbegrijpelijk dat ze dan ook in eens met Tesla komen. Gameplay De besturing daarna is eenvoudig. Je raakt iets op het touch screen aan en als het een hotspot is, zeg je er wat over of gebeurd er iets. Er is echter geen hotspot indicator. Gelukkig zijn de locaties niet zo groot dat je hierdoor vast komt te zitten. Navigeren is niet heel lastig. Als je echter terug naar een eerder scherm wilt, zal je op het terugkeer pijltje boven de menu knop moeten klikken. Dit is eerst raar, maar het werkt uiteindelijk prima. De inventory is ten alle tijde bereikbaar en werkt goed. Het laat maar één voorwerp zien en met een pijltje kan je naar een andere gaan. Onoverzichtelijk als je veel voorwerpen zou hebben, maar dat is in dit spel niet echt aan de orde aangezien je gevonden voorwerpen op een andere plek gelijk weer moet gebruiken. Puzzels De andere puzzels zijn erg vermakelijk. Van schuifpuzzels, code puzzels, draaipuzzels. Het was leuk en vermakelijk, maar wordt nergens echt moeilijk. Dit komt vooral omdat je op sommige puzzels aanwijzingen moet vinden. Logisch, maar meestal wordt er het letterlijke antwoord gegeven. Dit haalt de uitdaging uit de puzzels en ze hadden hier best wel wat anders voor kunnen bedenken. Graphics Daarnaast zijn er nog de karakter modellen. In de statische cutscene's ziet het karakter van James er prima uit, maar wanneer hij in het spel een dialoog begint, ziet die er verschrikkelijk uit. Alsof twee verschillende designers hem gemaakt hebben. Het wazig maken van sommige schilderijen snap ik ook nog steeds niet. Het is ook een beetje een rommelige mix door ook foto's voor sommige schilderijen te gebruiken. De statisch cutscene's zien er overigens goed uit. Vooral van de landschappen. Jammer dat ze hier niet meer gebruik van gemaakt hebben. Muziek Voice acting is er helaas niet. Al was het met de brieven en dialogen zeker een leuke toevoeging geweest. De geluidseffecten zijn niet noemenswaardig te noemen, maar doen hun werk.
|
|
|||||||||