Home > Reviews > Shades of Black: A Carol Reed Mystery



Shades of Black: A Carol Reed Mystery

Intro
Het zweedse MDNA Games blijft ons nieuwe adventure spellen voorschotelen. De Carol Reed adventure serie gaat ook na zijn tiende jubileum verder met Shades of Black, het elfde deel in de serie. Voor het eerst is er een naast een standaard versie ook een Full HD versie waarbij de scherm resolutie opgeschroefd is naar 1920x1080. Inhoudelijk zijn beide uitvoeringen echter gelijk.

Verhaal
Carol is druk bezig om over één van haar avonturen een boek te schrijven. Diverse uitgeverijen hebben haar echter afgewezen en ze begint de moed op te geven. Totdat ze echter een SMS krijgt. Het blijkt één van de uitgevers te zijn die haar eerder heeft afgewezen. In plaats van het over het boek te hebben, heeft hij een zaak voor haar. Hij wilt haar inhuren om de vermiste schrijver Black te vinden. Dit is echter geen normale vermissing. De vrouw van de schrijver is zes jaar geleden vermoord en voor zijn vermissing was er een jonge, vermoorde vrouw gevonden die pagina's van zijn laatste boek in haar mond had.

Het verhaal begint best interessant. De dader laat hints achter die Black moest volgen en je besluit hetzelfde te doen. In het begin lijkt dit een leuke manier om al puzzelend het verhaal te doorlopen. Echter is het niveau van de hints van een haast kinderlijk niveau wat het gevoel van spanning of dreiging teniet doet.

Het dunne verhaaltje dient dan ook voornamelijk om ons weer langs diverse prachtige locaties te leidden. Dat doet het wel goed. Het is ongelooflijk dat ze na al die jaren nog steeds nieuwe locaties in en om Nörkoppig kunnen laten zien die we nog niet ontdekt hebben. Van een ondergronds mijn hotel, tot een boomhut, van een natuurpad vol dieren tot een meubel museum en van een verlaten, afgelegen huis tot een prachtig weiland. Het is weer heerlijk genieten.

Zoals de titel al doet vermoeden is dit een kleine woordspeling op het bekende boek en film, The Fifty Shades of Grey. De manier waarop dit echter in het spel voorkomt is ontzettend geforceerd. Je klopt aan bij een of andere SM meesteres die volledig in dominatrix outfit compleet met zweep de deur open doet. Het voegt niets toe aan het verhaal.

Gameplay
Ook voor deel 11 is er gebruik gemaakt van de Wintermute Engine. Aan de gameplay is dan ook niets veranderd. De bekende icoontjes, de inventory en de dialoogopties keren weer terug. Ook het hintsysteem en een knop waarmee alle hotspots oplichten zijn weer aanwezig.

De problemen die de hele serie plagen keren ook weer terug. Sommige hotspots zijn erg klein waardoor je iets makkelijk over het hoofd ziet. Dit terwijl andere hotspots juist weer erg groot zijn waardoor het niet duidelijk is waar je precies op klikt. Ook het navigeren kan weer desoriënterend zijn wanneer er meer dan vier afbeeldingen zijn. Zeker wanneer je door locaties beweegt die erg op elkaar lijken zoals de mijn, het bos of het weiland.

Puzzels
De puzzels bestaan uit inventory puzzels en code puzzels. Het is over het algemeen niet te ingewikkeld. Het grootste probleem is dat Carol nogal een kieskeurige kleptomaan is. Ze neemt alles mee wat los en vast zit, behalve een object die je later in het spel nodig heb. Er is geen reden waarom ze het niet mee neemt, behalve om het spel kunstmatig te verlengen door backtracking toe te voegen. De problemen met het formaat van de hotspots helpen hier ook niet bij. Er is een puzzel die ik hierdoor over het hoofd zag. Ook vervelend is dat je een specifiek object moet gebruiken terwijl een ander object gelijk voor handen is waarmee je de actie ook prima uit kan voeren.

Er is weer een hint systeem ingebouwd, maar in plaats van een aanwijzing geeft die gelijk de oplossing. Ik had liever gehad dat je ook echt een hint krijgt. Bij sommige puzzels is er ook een knop waarmee je de puzzel over kan slaan. Al is dat nergens voor nodig.

Graphics
De foto's zien er weer geweldig uit. Het is bizar hoe ze na tien games nog steeds nieuwe locaties in en om Nörkoppig weten te vinden die ze ons nog niet hebben laten zien. Er is veel variatie en hoe mooi of hoe lelijk een locatie ook is, het ziet er weer prachtig uit. Helaas is er nog steeds geen beweging te zien. In gebouwen is dat niet zo erg, maar wanneer je naar het strand gaat is het toch raar om het water te horen, maar niet zien bewegen. Het is ook slordig dat je op een foto een man ziet "lopen". Had dan even gewacht tot die voorbij gelopen was.

De gesprekken zijn nog steeds statische slide shows en het haalt me uit het spel. Het ziet er zo raar en houterig uit en ik ben een enorme voorstander van FMV hiervoor.

Muziek
De muziek is heerlijk. Net als in de vorige delen gaat het goed samen met de foto's en het gevoel van verkenning. De sfeer is hierdoor erg goed gecreëerd.

Over de stemmen ben ik altijd duidelijk geweest. Ik vind het niets. Je hoort duidelijk dat van de meeste karakters Engels niet hun moedertaal is en dat is storend. Laat ze Zweeds praten met ondertiteling, of maak er gewoon filmpjes van. Dan kunnen ze meer emotie in de stemmen leggen. Nu haalt het me uit het spel.


Conclusie:
Verhaal: Het principe is interessant, maar verzandt al snel in nogal kinderachtig aandoende hints. Als toerist kan je wel weer flink aan de slag.
Gameplay: De gameplay is gelijk aan eerdere delen, inclusief alle problemen. 
Puzzels: De puzzels zelf zijn prima en ik heb me goed vermaakt. Alleen de backtracking, kieskeurig zijn met de inventory en problemen met de gameplay zorgen voor een zes.
Graphics: Weer genoten van de prachtige, maar helaas statisch locaties. De statische gesprekken zijn ook niets.
Muziek: Heerlijke muziek, matige stemmen.
Eindconclusie: De bekende problemen op het gebied van graphics, muziek, gameplay en puzzels blijven aanwezig. Het backtracking en kieskeurig zijn wat inventory items betreft is in dit deel zelf nog vervelender aanwezig. Het verhaal is ook niet interessant genoeg om je vast te houden. De prachtige locaties om te verkennen redden daarentegen veel. Een nipte zeven hierdoor.
blog comments powered by Disqus

 

Ga je op vakantie dit jaar?
Ja
Nee
View Results