Home > Reviews > The Novelist

The Novelist

Intro
The Novelist is het eerste spel van ontwikkelaar Orthogonal Games van Kent Hudson. Kent heeft zelf wel al veel ervaring in de game industrie en heeft meegewerkt aan onder andere AAA spellen zoals Deus Ex: Invisible War, Bioshock 2 en Thief: Deadly Shadows. Hij wilde echter meer creatieve vrijheid, zegde zijn baan op en zonder een echt duidelijk spel idee begon hij als indie ontwikkelaar aan The Novelist.

Verhaal
Schrijver Dan Kaplan gaat samen met zijn vrouw Linda en zoontje Tommy een paar maanden naar een prachtig afgelegen huis in de bossen en aan de zee. Dan zit met een writer's block en hoopt dat op deze mooie plek van zich af te schudden. Ze zijn echter niet alleen in het huis. Een geest houdt het drietal scherp in de gaten.

Het klinkt als een scenario van een horror film, maar dat is het zeker niet. Je bent een soort geest die het huis en diens bewoners al jaren in de gaten houdt, je leest hun dagboeken, brieven, notities, je bekijkt hun tekeningen en kruipt in hun brein om achter hun herinneringen, gedachten en wensen te komen. Vervolgens besluit je welke wens tot uitvoering wordt gebracht. De drie karakters hebben allen hun eigen doel, Dan werkt graag aan zijn boek, Linda schildert graag, terwijl Tommy gewoon een kind is en graag dingen met zijn vader (waar hij naar opkijkt) en vriendjes doet. Na je hoofdkeuze heb je nog de mogelijkheid om 's nachts een compromie te sluiten om de wens van het karakter toch uit te voeren, maar in mindere mate. In plaats van bijvoorbeeld de hele avond met een fles wijn en je vrouw op de bank hangen, drink je maar een glaasje mee. Vervolgens fluister je in het oor van Dan de twee keuzes en je ziet hoe de gemaakte keuzes uitpakken.

Het verloop en het einde van het spel bepaal jij dan ook. Het ideale is om te proberen om een balans tussen de drie wensen van de karakters te vinden. Soms lijkt de keuze makkelijk, maar als je dan ziet wat er uiteindelijk gebeurd, had je toch liever een andere keuze willen maken. Sommige keuze zijn echt ontzettend moeilijk. Vooral ook door de goed geschreven en uitgevoerde interne dialogen en documenten van de karakters. Je leeft hierdoor ook echt mee met de karakters en het liefst zou je al hun wensen tegelijkertijd uit laten komen, maar dat is niet mogelijk. Het principe om de geest te zijn werkt uitstekend in het spel omdat je als buitenstaander het verhaal volgt. Eigenlijk wat je met elk spel, film of verhaal doet, maar nu heb je echt invloed op de uitkomst. Het leuke is dat je dit ook terugziet de volgende dag. Van objecten die tijdens de wens gebruikt zijn tot de tekeningen van Tommy, het maakt het huis leefbaar. Vooral ook omdat de karakters hun eigen ding doen. Typen, schilderen, spelen, tv kijken, uit het raam staren, korte gesprekken met elkaar houden. Het is echt een normaal huishouden. Wat ik ook erg interessant vond was dat ik bij mijn eerste twee speelbeurten altijd toegang had tot de kamer van Tommy. De deur was altijd open. Bij de derde speelbeurt had ik het blijkbaar goed verpest bij hem want hij sloot zich constant op in zijn kamer. Zo kan iedere speelbeurt ook anders zijn, afhankelijke van welke keuzes je maakt.

In de nachtscenés vind je ook dagboeken van de vorige bewoners. Dit had van mij veel uitgebreider gemogen. Je leeft je hier minder mee in al is het ook hier duidelijk dat jij, de geest, hun toekomst beïnvloed heb. Toch is het een aardige toevoeging, maar hier had veel meer ingezeten. Wel nog een waarschuwing, als je het spel voor het eerst speelt, skip dan niet de tutorial. Het begin van het verhaal zit in de tutorial verwerkt.

Gameplay
De besturing is eenvoudig. Rondkijken met de muis, lopen met de WASD toetsen, dingen lezen en bekijken en overnemen met de spatiebalk toets en mensen bezitten met de E toets. Het werkt in principe prima, het enige probleem is dat je met de spatiebalk dingen leest en bekijkt, maar dat je met diezelfde toets ook bezit neemt van de lampen in het huis. Zo slinger je van lamp naar lamp wat je tocht door het huis wat inkort. Maar als je dezelfde knop voor twee dingen gebruikt, dan komt het regelmatig voor dat je een lamp overneemt, terwijl je eigenlijk wilt kijken naar het papiertje dat op tafel ligt. De hotspots zijn te groot waardoor ze vaak actief zijn, terwijl je muisaanwijzer niet in de buurt is. Het is geen grote klacht, maar er zijn genoeg toetsen over die gekoppeld konden worden aan het overnemen van de lampen.

Het is een heerlijk gevoel om van lamp naar lamp te slingeren, maar het heeft ook een functie. Als je door het huis rondloopt kunnen de bewoners je zien. Je enige veilige plek zijn de lampen. Dan zien ze je niet. Het is dan vaak ook een beetje een stealth game. Mensen besluipen en achtervolgen maar dan met als doel om te helpen. Met de lampen kan je ze ook afleiden. Door op de E knop te drukken als je in een lamp zit, begint deze te knipperen. De bewoner is dan afgeleid en gaat de lamp bekijken. Jij kan dan een andere lamp achter ze overnemen om hun gedachten te lezen of dat boek te bekijken. Mochten ze je toch spotten, dan heb je de kans om weg te rennen. Lampen bezitten is dan niet meer mogelijk totdat je een andere kamer bereikt heb. Het karakter wordt dan behoedzaam en als die je daarna nog een keer spot, dan is het niet meer mogelijk om hun wens ter compensatie te gebruiken. Mocht je dit stealth element niets vinden, dan is het altijd mogelijk om het spel te spelen in Story modus. De karakters kunnen je dan niet spotten. Van mij had deze modus niet gehoeven, want het haalt de spanning weg, maar het is netjes dat ze deze optie toevoegen.

Wel had ik graag gezien dat er meer kamers waren om te verkennen. Ik ben erg benieuwd wat er achter de deur in de eetkamer schuilgaat en ik wil ook wel naar buiten om de omgeving om het huis te verkennen. Ook is het vreemd dat de WC en de badkamer altijd open zijn, maar er nooit iets in gebeurd.

Puzzels
Puzzels zijn er niet echt in het spel. Het gaat puur om het verkennen van het huis, het lezen en bekijken van alle items die getekend of geschreven zijn door de bewoners en het verkennen van hun wensen, herinneringen en gedachtes. Het enige dat jij daarna moet doen is het maken van de juiste keuze en het maken van het juiste compromis. Al is er geen juiste keuze. Waar er twee "winnen", verliest er één. Aan jou de taak om de juiste balans te vinden.

Graphics
Het spel ziet er mooi uit en heeft een aparte grafische stijl. Ik vond het erg leuk om het huis te verkennen en te zien hoe er elke dag iets was veranderd naar aanleiding van de gebeurtenissen de dag ervoor. Ook de objecten in het spel zien er goed uit. Het gaf een beetje een jaren 70/80 gevoel af. Een oude, grote tv, een platenspeler, een typemachine, een oude telefoon met een draaischijf en Tommy die geen spelcomputer of mobiele telefoon had om mee te spelen.

De modellen van de karakters zijn in het begin even wennen. Geen duidelijke gelaatstrekken, een beetje houterige bewegingen, ze tekenen duidelijk af tegen het achtergrond van het huis en zien er nogal hoekig uit. Na een tijdje valt dit echter niet meer op.

Muziek
De muziek is goed. Het heeft niet de overhand maar is heerlijk relaxed om naar te luisteren. Daarnaast hoor je soms wat ambient geluiden, maar dan vooral in de vorm van het getik op de typemachine van Dan.

De voice acting is uitstekend en brengen de karakters echt tot leven. Je hoort de emotie in hun stemmen, je voelt echt met ze mee en mede daardoor (en de goed geschreven dialogen en gedachten) deden mijn keuzes me ook echt veel.

Conclusie:

Verhaal: Het verhaal is erg goed. Alles teksten zijn goed geschreven, de karakters doen je echt iets en zelfs als je het spel afgesloten heb denk je nog na over de gemaakte keuzes en hoe het anders had kunnen zijn. Toch zijn er punten waarop het spel had kunnen uitbreiden. Zij het in de verhalen van vorige bewoners tot meer locaties.

Gameplay: De gameplay is goed. De eenvoudige besturing is misschien iets te eenvoudig en daardoor zit je er soms naast.Â

Puzzels: Het spel kent eigenlijk geen echte puzzels, behalve het maken van een keuze die je zelf het beste lijkt. Puzzels hadden ook niet echt bij het verhalende karakter van het spel gepast.

Graphics: Het spel ziet er prima uit met wat leuke details. De karaktermodellen zijn wel even wennen.

Muziek: Prima muziek en uitstekende voiceacting die de karakters tot leven brengen en je er emotioneel bij betrokken laat voelen.

Eindconclusie: Bij mij draait een adventure om het verhaal, om de ervaring, om de belevenis. Er zijn weinig adventures geweest waarbij ik me zo betrokken voelde bij de karakters, waar ik me constant bij afvroeg welke kant het verhaal op zou gaan als ik een andere beslissing had genomen. Dat ik spijt van een bepaalde keuze had. Dat zelfs als ik het spel afsloot deze door mijn hoofd bleef spoken. Een dikke 8,5.