Home > Reviews > Lost Eden

Lost Eden

Intro
1995 was een jaar waar een aantal bekende adventures uitkwamen. Zo zagen bijvoorbeeld Full Throttle, The Dig, Phantasmagoria, The Beast Within: A Gabriel Knight Mystery, Discworld, Space Quest 6, The 11th Hour en I Have No Mouth and I Must Scream dat jaar hun release. Cryo Interactive, bekend van onder andere de Atlantis, Egypt en Versailles serie, bracht dat jaar Lost Eden uit. Een titel die we ondertussen toch wel een vergeten adventure mogen noemen. Maar is dat terecht, of hoort ook deze adventure thuis in het eerder genoemde rijtje met klassiekers?

Verhaal
Deze adventure speelt zich af in een wereld waar de mensheid samenleeft met dinosaurussen. Je bent Adam, prins van Mo. Je moeder en zus zijn toen je nog jong was vermoord door de verschrikkelijke Tyrann. Je overgrootvader stond bekend als de Architect die grote vestigingen maakten die bescherming boodt tegen de Tyrann. Maar met zijn dood ging de kennis ook verloren. Je grootvader, die bekend stond als de Enslaver, vernielde al de vestigingen behalve die in Mo. Hiermee dreef hij een wig tussen de mensen en de dinosaurussen. Hier profiteerde de dinosaurus Moorkus Rex van en hij werd al snel de leider van de Tyrann en zal er alles aan doen om de wereld aan zijn voeten te krijgen. Adam is de enige hoop van de mensheid om de Tyrann en Moorkus Rex te verslaan. Daarvoor moet hij echter wel de dinosaurussen aan zijn zijde zien te krijgen.

Het verhaal is simpel maar wordt goed verteld. Alle karakters worden goed geïntroduceerd en de dialogen brengen de karakters dankzij de goede voice acting tot leven. Het gegeven dat mensen in dinosaurussen tegelijkertijd leven is interessant maar brengt wel wat problemen. Sommige dinosaurussen spreken vloeiend Engels en lijken haast wel mensen terwijl anderen niet te verstaan zijn en een vertaler nodig hebben. Die leven ook als normale dinosaurussen. Ook de dinosaurussen waarmee je samenwerkt is raar. De Velociraptors zijn degene die de Tyrann groepen aan moeten pakken zodat jij rustig door kan bouwen. Echter zijn dit juist carnivoren. Het is onlogisch dat juist die dinosaurussen voor de mensen werken. Had daar dan de Triceratops voor gebruikt en had dan gekozen voor een ander soort, zoals bijvoorbeeld de Stegosaurus, om hun rol in te nemen.

Wat ook jammer is aan het verhaal is het einde. Het grote eindgevecht is op zijn zachts gezegd een anticlimax te noemen en zo voorbij. We hebben het hier over de machtige Moorkus Rex, de grote tiran waar zowel mens als dinosaurus zo bang voor is. Het gehele spel werken we hier naartoe, naar de grote confrontatie. Dan is het erg jammer dat het met zo'n lachertje afloopt. De grote onthulling aan het einde van het spel is interessant verwerkt en logisch, maar voelt toch enigzins onbevredigend aan.

Gameplay
Het spel is het beste in tweeën te delen. Het pure adventure gedeelte en het strategische gedeelte. De besturing is in beide gevallen gelijk. De muiscursor is een grote kubus die ronddraait. Zodra je over een hotspot beweegt, dan draait de cursor rond en krijg je een icoontje te zien. Een mens om met een karakter te praten, een oog om iets te bekijken, een hand om iets te pakken en diverse pijlen om een bepaalde kant op te lopen. Het klinkt allemaal vrij eenvoudig en dat had het ook moeten zijn. Helaas gooit de kubus zelf roet in het eten. Het beweegt voortdurend. Hierdoor kan die veranderen in een icoontje terwijl je allang ergens anders op het scherm zit. Dit werkt dan ook erg verwarrend. Daarnaast is die ook aan de grote kant. Hierdoor werkt het gewoon wat onnauwkeuriger dan het zou moeten.

Zoals eerder vermeld zit er naast een adventure gedeelte ook een strategisch deel in het spel. In principe bezoek je een aantal plaatsen waar je constant hetzelfde doet. Je probeert een vestiging neer te zetten met behulp van de dinosaurussen en de plaatselijke bevolking. In de rechterbovenhoek zie je een plattegrond en aan jou de taak om deze te verkennen. Op zoek naar de dinosaurussen, de bevolking en de voorwerpen die je nodig hebt om ze betalen. Omdat dit in iedere plaats hetzelfde is, wordt dit al snel saai. Gelukkig loopt het verhaal ook gewoon door.

Verplaatsen van stad naar stad gaat eenvoudig door te klikken op de naam op de plattegrond. Je vervoer, Pterodactyl Eloi, gaat er vaak onaangekondigd vandoor om nieuws te vergaren. Hij keert vanzelf wel terug, maar het is vervelend als je in het plaatsje niets meer te zoeken heb en alleen op hem moet wachten.

Puzzels
De puzzels stellen niet zo veel voor. Simpele inventory puzzels en het is altijd gelijk duidelijk wat je waar moet gebruiken. Toch veranderd de muisaanwijzer niet als je een voorwerp kan gebruiken. Echter verhoogt dit de moeilijkheidsgraad niet. Mocht je er toch niet uitkomen, dan kan je altijd nog naar je crew gaan. Laat een voorwerp aan ze zien en ze vertellen je wat ze erover weten. Of wat je moet doen. Het wordt allemaal nergens echt uitdagend en dat is jammer. Je kan voorwerpen ook op jezelf gebruiken. Dit kan leidden tot grappige gesprekken met de andere karakters of is nodig om puzzels op te lossen. Wanneer je zonder voorwerp klikt op Adam, dient hij als het menu waar je het spel kan opslaan en laden. Een hoofdmenu is er dus niet.

Graphics
Het spel maakte gebruikt van pre-rendered 3D graphics met veel details en kreeg hiervoor veel lof. Het spel zag er voor die tijd waanzinnig uit. Ook toen ik het spel voor het eerst speelde maakten de graphics grote indruk op me. Natuurlijk kan het na 18 jaar niet meer mee met de hedendaagse graphics, maar het spel ziet er nog steeds erg goed uit en bepaalde scene's maken nog steeds evenveel indruk op me als destijds.

De dialogen worden gevoerd door 2D getekende karakters. Hier zit heel veel detail in en sommige karakters zijn echt prachtig. Gezien het verhaal heb je ook te maken met pratende dinosaurussen, apen en monsters. Sommigen zijn echt bizar om te zien. Maar ze praten allemaal en wat ik echt geweldig vind is de lip synchronisatie. Die is echt uitmuntend en volgt de gesproken tekst perfect. Het ziet er nog steeds indrukwekkend uit en brengen de karakters echt tot level met prachtige details als bewegende ogen en wenkbrauwen en het ziet er allemaal erg realistisch uit. Helaas heeft niet ieder karakter evenveel aandacht gekregen en vooral Adam, het karakter dat je zelf speelt, zie je nauwelijks. De grote bad guy ziet er eigenlijk belachelijk uit. Je zou verwachten dat de twee hoofdrolspelers meer aandacht zouden krijgen.

De omgevingen noem ik in één woord met de overgangsfilmpjes. Deze lopen namelijk naadloos in elkaar over. Ook deze maken nog steeds evenveel indruk op me als toen ik het spel voor de eerste keer speelde en ik keek er echt naar uit om ze weer te beleven. Sommige zijn ook wat aan de lange kant, maar die kan je makkelijk skippen met een muisklik.Wel is het jammer dat er geen overgangsfilmpje zit wanneer je achteruit loopt. Sommige omgevingen zijn echt prachtig om te zien. Wel is het zonde dat men in de tussenfilmpjes niet gekeken hebben naar je crew. Je ziet bijvoorbeeld op de rug van de Pterodactyls meerdere malen hetzelfde gezichtloze, geel harig figuur zitten. Dit terwijl allen Adam geel haar heeft. Dat soort kleine details hadden beter uitgewerkt kunnen worden.

Wat de tand des tijd minder goed heeft door staan zijn de animaties van de dinosaurussen. De film Jurassic Park was een paar jaar eerder al uitgekomen dus men had meer aandacht kunnen besteden aan hun animatie. Zeker de loop-animatie ziet er niet goed uit. Echter een andere review van die tijd was hier juist erg enthousiast over. Persoonlijk vond ik het er niet goed uit zien. Ook de verhoudingen en het uiterlijk van sommige dinosaurussen lijken niet. De T-Rex is veel te klein en de Velocirapters lijken wel planteneters zo zonder tanden.

Muziek
De muziek is waanzinnig. De soundtrack van Stéphane Picq pas perfect bij het spel en is heerlijk om naar te luisteren. Hij staat ook bekend om in zijn muziek veel gebruik te maken van "organische geluiden". Dat is duidelijk te horen en klink uitstekend. Genieten.

De stemmen zijn over het algemeen uitstekend en brengen de karakters door de uitstekende lip synchronistatie echt tot leven. De meesten weten zich ook prima in te leven in hun rol al gaan sommigen over the top.

Conclusie:

Verhaal: Een boeiend gegeven, dat interessant is uitgewerkt en leuke karakters heeft. Jammer van wat gaten in het plot en het belabberde einde. Daarnaast is het verhaal ook nog eens behoorlijk kort.

Gameplay: De besturing is eenvoudig, maar niet nauwkeurig genoeg. Het strategische deel herhaalt zich te vaak en kan snel vervelen.

Puzzels: Simpele inventory puzzels. Een echte uitdaging ontbreekt.

Graphics: Voor dit tijd indrukwekkend graphics en ook nu maken de uitstekend lipsynchronisatie, de mooie locaties en de prachtige tussenfilmpjes nog steeds indruk.

Muziek: De muziek is waanzinnig en de uitstekende voice acting brengen de karakters tot leven.

Eindconclusie: Het interessante verhaal, de prachtige graphics, de fantastische voice acting, de uitstekende lipsynchronisatie en de waanzinnige muziek kunnen niet verbloemen dat dit eigenlijk een hele simpele, korte adventure is. Het strategie deel kan ook snel vervelen en het einde trekt het cijfer voor het spel naar beneden. Toch een dikke 7.