Home > Reviews > Amber's Blood: A Carol Reed Mystery

Amber's Blood: A Carol Reed Mystery

Intro
Het Zweedse echtpaar Mikael en Eleen Nyqvist brengen sinds 2004 ieder jaar een adventure uit dat draait om de detective Carol Reed. Ook in deel acht gaat onze speurneus weer het mooie Zweden verkennen. Net als de voorgaande delen werd ook Amber's Blood met de Wintermute Engine gemaakt.

Verhaal
Dit keer vraagt een goede bekende om de hulp van Carol. Stina heeft tijdens het opruimen van de zolder van haar overleden vader haar enkel verstuikt. Ze had tijdens de opruiming een oude krant gevonden met het bericht van het overlijden van haar opa. Volgens het bericht was die echter veel later overleden dan haar altijd was verteld. Ze vraagt Carol om op onderzoek uit te gaan en ze ontdekt al snel dat de geschiedenis van Stina's familie een stuk duisterder is dan Carol en Stina altijd hebben gedacht.

Het verhaal is erg interessant, wordt goed opgebouwd en heeft een soort mysterie om zich heen waar ik erg van genoten heb. Vooral het verkennen van een aantal vervallen locaties vond ik heerlijk en gaf me een lekker onbehagelijk gevoel. Over de locaties gesproken, daar zijn er weer genoeg van. Je kan weer lekker de toerist uithangen en kijken naar een aantal toeristische trekpleisters, bekende locaties uit eerdere delen of je verwonderen hoe ze toch telkens weer nieuwe, vervallen locaties weten te vinden. Ze zijn zelfs in een half gezonken boot terecht gekomen. Het is dan ook jammer dat een hoop van deze enorme ruimtes slechts gebruikt worden voor maar één voorwerp of actie. Daar hadden ze veel meer mee kunnen doen. Bepaalde locaties voelden hierdoor wel erg kaal en doelloes aan.

Sommige dingen moet je wel een beetje met een korreltje zout nemen. Zo breekt Carol gewoon in een huis in alsof het niets is en pakt ze zonder reden alles wat los en vast zit. Dan is er nog het einde. Dat vond ik helemaal niets. Zonder het één en andere te verklappen moet je wel heel erg goedgelovig en naïef zijn om dit te slikken. Wat Carol uiteindelijk van plan is met het belangrijkste bewijs is helemaal belachelijk en ongeloofwaardig.

Gameplay
De gameplay is weer vergelijkbaar met de andere delen die gebruik maken van de Wintermute Engine. De bekende icoontjes, inventory, dialoogopties en het hintsysteem keren terug en het werkt allemaal prettig en eenvoudig.

Helaas keren ook de bekende problemen weer terug. Sommige scenes hebben meer dan vier afbeeldingen hetgeen soms weer verwarrend en desoriënterend is. Verder blijft het icoontje om naar boven te kijken lastig te spotten en zijn sommige hotspots aan de kleine kant.

Verder zat er een vreemde bug in het spel waardoor een voorwerp verdween en ik dus vast kwam te zitten. Dit betekende dat ik mijn laatste savegame van een tijd terug opnieuw moest laden. Gelukkig kon ik de bug daarna niet reproduceren en het spel als nog afronden.

Puzzels
De puzzels zijn prima en over het algemeen zijn de inventorypuzzels en de doordenkers goed te doen. De oplossing van een enkele puzzel is enigszins onlogisch en onduidelijk, maar dat mag de pret niet drukken. Wat ik wel kwalijk vind is een puzzel waarvan de oplossing makkelijk en snel via trial-and-error te achterhalen is maar waar de oplossing pas van geactiveerd wordt nadat je een bepaalde actie getriggerd hebt. Dit hadden ze uiteraard moeten voorkomen omdat het zo lijkt alsof het voorwerp alleen maar te bekijken is, in plaats van een puzzel die opgelost moet worden.

Een groot probleem is wel weer de inventorypuzzels. Zo gebruikt Carol soms onlogische voorwerpen om obstakels te overkomen of puzzels op te lossen. Dit terwijl andere voorwerpen ook bruikbaar zouden zijn en zelfs logischer. Carol pakt overal voorwerpen zonder dat je weet waarom, maar ze is ook nogal kieskeurig. Ze reist zonder problemen de halve stad af om wat planken te pakken terwijl er door de hele stad houten voorwerpen te vinden zijn, haar tuinhuisje vol met oud hout staat en zelfs op de plek waar het nodig is kan je genoeg hout vinden.

Graphics
Het is geen geheim dat ik het jammer vind dat het heerlijke grafische filter uit het begin van de serie nagenoeg verdwenen is. Van de kleine kunstwerkjes blijven nu alleen de foto's over. Natuurlijk zijn dit wel weer prachtige foto's van prachtige locaties, hoe vervallen het ook is. Toch vind ik het jammer dat het nu niets extra's meer heeft.

Voor de rest is er weinig veranderd. Zo blijft het helaas compleet statisch. Nou heb ik daar geen probleem mee in dit soort spellen maar in sommige scenes is het erg storend. Wanneer je het water hoort klotsen is het een vreemde gewaarwording dat het niet beweegt. Of het niet wapperen van een vlag. Het zijn kleine dingen, maar hier moet toch wel iets op te bedenken zijn. Het grootste probleem zijn toch de gesprekken. Een slideshow van foto's om beweging te simuleren is geen oplossing en ziet er raar uit. Video zou beter zijn, maar is lastig om te doen omdat de stemmen en de gezichten niet overeenkomen. Toch hoop ik dat er hier in een toekomstig deel verandering in komt, want het haalt me te veel uit het spel.

Muziek
De muziek is heerlijk. Het past weer perfect bij de sfeer en de beelden en het is genieten om zo rond te lopen door de prachtige locaties.

De stemmen zijn echter een bekend probleem. De Engelse uitspraak van een hoop karakters is niet al te best en klinkt daardoor te saai en emotieloos. Ik blijf er van overtuigd dat bij Zweedse stemmen met Engelse ondertiteling de stemmen beter tot hun recht komen. De karakters kunnen zich dan beter inleven in hun karakters en er meer gevoel in leggen. Dan zouden ze zelfs gebruik kunnen maken van videobeelden en is dat probleem met de graphics ook verholpen.

Conclusie:

Verhaal: Het verhaal zit goed in elkaar en ik heb genoten van het hele mysterie. Het einde verpest echter wel een hoop. Daardoor een 7.

Gameplay: De gameplay is nagenoeg gelijk aan eerdere delen. Inclusief dezelfde problemen.

Puzzels: De puzzels krijgen van mij een kleine zeven. De meeste zijn prima, maar het voorwerpgebruik is soms te ver gezocht en onlogisch.

Graphics: De graphics zijn opnieuw gelijk aan eerdere delen. Niets mis mee, maar vooral de statische gesprekken halen je uit het spel.

Muziek: Het bekende gegeven van deze serie. Prachtige muziek, matige stemmen.

Eindconclusie: Er waren voor mij op bijna alle punten wel wat problemen. Toch hebben deze mij niet kunnen verhinderen om ook van dit achtste deel van de serie te genieten. Toch hoop ik dat in het volgende deel wat aan de minpunten gedaan gaat worden.