Home > Reviews > Darkness Within 2

Darkness Within 2

Intro
Zoetrope Interactive is een kleine onafhankelijke studio uit Turkije. Met een team van drie man werken ze aan een adventure serie die geïnspireerd is door de verhalen van de horrorschrijver H.P. Lovecraft. In 2007 verscheen het eerste deel, Darkness Within: In Pursuit of Loath Nolder. Daarna is het team hard aan de slag gegaan met de sequel en ze hielden ons hiervan op de hoogte middels een aantal dagboeken (deel 1, deel 2 en deel 3).

Verhaal
Howard wordt vastgebonden een operatiezaal binnengereden. Voordat men echter kan beginnen komt er een vreemd figuur de zaal binnen, valt de dokters aan en spuit mij in met een onbekend middeltje. Howard verliest het bewustzijn en komt bij in een verlaten huis. Naast het bed ligt een brief van Loath Nolder die Howard verzoekt om naar het plaatsje Arkhamend te gaan om een belangrijk boek op te halen.

Het verhaal is op zich goed. Het begint allemaal erg mysterieus en wordt rustig opgebouwd. Je krijgt genoeg tijd om van het heerlijke creepy sfeertje te genieten en de boel te verkennen. Daarbij kom je verschillende boeken en brieven tegen die allemaal goed zijn geschreven. Dit geldt ook voor de dialogen. Het is dan ook jammer dat de graphics en de voice acting hier roet in het eten gooit.

Op een gegeven moment betrek je een groot landhuis. Hier wordt het allemaal pas echt interessant want je krijgt hier steeds meer nachtmerries die mij constant kippenvel gaven. Het spel neemt hierdoor ook een psychologische twist waardoor je niets meer vertrouwt in de omgeving. Maar dan het einde. Daar ontspoort het verhaal compleet. Het kwam zo plots en het past ook totaal niet in het spel. Het is hierdoor echt belachelijk en het verpest voor mij hetgeen wat ze eerder zo goed opgebouwd hebben.

Mocht je overigens benieuwd zijn naar de in de dagboeken besproken meerdere eindes, bespaar je de moeite. Beide eindes zijn min of meer hetzelfde en bij geen van beide blijf je achter met een voldaan gevoel. In tegendeel zelfs. Door de ontsporing van het verhaal voel je je eerder bekocht.

Een ander punt waar in de dagboeken aandacht aan werd besteed zijn de geheimen en de easter eggs. Persoonlijk vind ik het altijd erg leuk om easter eggs in een spel te ontdekken. Het is gewoon erg leuk om bijvoorbeeld een boek van Lovecraft te vinden, of een vreemd beeldje. Het is echter onvergeeflijk dat zeer belangrijke onderdelen van het verhaal als geheim worden bestempeld. Dit betekend dat wanneer je een geheim mist, je gewoon met onnodige vragen achter blijft.

Gameplay
Het spel wordt nu bestuurd als een shooter. Rondlopen, kruipen en springen met het toetsenbord terwijl je rondkijkt en klik op hotspots met de muis. Dit werkt prettig en je kan in principe gaan en te staan waar je wilt. Het is dan weer jammer dat er een aantal onzichtbare muren zijn. Het is zo slordig en haalt je toch uit het spel wanneer je in het luchtledige blijft lopen. Er is tevens een physics systeem aanwezig waarin je dingen op kan pakken, verplaatsen en openen. Het is een leuke toevoegingen, al wordt er niet heel veel mee gedaan.

Ondanks dat de besturing zelf prima werkt, valt er wel heel veel op aan te merken. Als eerste de loopsnelheid. In mijn preview vond ik de snelheid al langzaam en ook nu is dit veel te sloom. Wanneer je een huis verkent valt dit niet zo op omdat je dan met andere dingen bezig bent en je maar korte afstanden aflegt. Wanneer je echter lange afstanden moet afleggen, begint dit zwaar te irriteren en duurt het gewoon veel te lang eer je je bestemming bereikt hebt.

Wat terugkeert is het onderstrepen van teksten. Iets wat ik niet leuk vond in het eerste deel en wat ook nu niet leuk is. Ik onderstreep een regel die mij erg belangrijk lijkt, maar volgens het spel zelf is dit niet interessant. Waarom geef je de speler dan de vrijheid om stukken tekst te onderstrepen? Wanneer je een fout stuk onderstreept moet je opnieuw op het pen icoontje klikken eer je weer wat anders kan onderstrepen. Dit begint snel vervelend te worden. Het werkt helaas ook niet nauwkeurig. Als er maar een klein stukje onderstreept is van een andere zin, dan pikt het spel het op alsof je heel de zin onderstreept hebt.

Wat ook terugkeert is het gedachten scherm. Een ander onderdeel wat ik niets vond in het origineel. Gelukkig is het dit keer volledig optioneel. Behalve voor het combineren van voorwerpen. Ik snap niet waarom je eerst een voorwerp in het ene hokje moet stoppen, een andere in een ander hokje en vervolgens op de knop combineren moet klikken. Waarom niet een veel minder omslachtige methode zoals "gebruik voorwerp op ander voorwerp". Als we het dan toch over de inventory hebben. Het werkt niet lekker. Als eerste zijn de voorwerpen erg klein. Je kan objecten in close up view wel van alle kanten bekijken, maar het is jammer dat hier niets mee gedaan wordt. Om het nog erger te maken krijg je steeds meer en meer voorwerpen. Het wordt erg onoverzichtelijk en erg vervelend wanneer je op zoek bent naar een voorwerp die ergens halverwege of op het einde van je inventory staat.

Puzzels
Er zijn simpele inventory puzzels die logische zijn en er zijn doordenkers die soms volstrekt onlogisch zijn. Er zit er een eentje tussen die echt een verschrikking is en waar ik echt ontzettend veel tijd aan kwijt ben geraakt. Gelukkig zitten er ook wat leukere puzzels tussen, al zorgt de gameplay wel voor problemen, vooral bij inventory puzzels.

Verder wil ik het nog hebben over de geheimen. Sommige zijn leuke geheimen zoals een verborgen kamer, een voorwerp dat in een ander voorwerp verstopt zit of een andere mogelijkheid om een bepaald obstakel te overwinnen. Maar aan andere geheimen gaan gewoon puzzels vooraf. Waarom zouden deze niet verplicht gemaakt worden? Sterker nog, wanneer je het ene geheim gevonden heb krijg je een voorwerp waardoor je nooit een ander geheim, en dus een andere puzzel, op kan lossen.

Graphics
Waar het eerste spel gebruik maakte van 360 graden panorama's, is er nu voor volledig 3D gekozen. Hierdoor kan je overal gaan waar je maar wilt. Dit brengt wel gelijk een groot punt van kritiek met zich mee. Het gevoel van vrijheid is heerlijk, maar het spel ziet er hierdoor een stuk minder mooi uit. Dan heb ik het niet alleen over lelijke textures, maar ook over constant herhalende stoelen, kasten, tafels en kratten. In het eerste deel was ik echt onder de indruk van sommige prachtige panorama's, hier is dat niet of nauwelijks gelukt.

Toch heeft het spel zeker wat mooie grafische foefjes ingebouwd. De belichting is erg goed en sfeervol en wanneer je van een grote afstand naar iets in de achtergrond loopt, wordt het vanzelf duidelijker. Een erg leuk effect. Er zitten ook een aantal goede schaduw effecten in die tevens voor problemen kunnen zorgen. Je heb beschikking over een zaklamp en een lantaarn. Beiden geven een ander soort licht en dit brengt ook een hele andere sfeer met zich mee. De lantaarn is wat mij betreft veel te fel en doet de sfeer wat teniet. Het is ook lastig om in lades te kijken omdat de lantaarn er niet "in" schijnt. Het spel heeft op het gebied van verlichting ook een aantal bugs. Als je te dicht bij een muur gaat staan, verdwijnt het licht en is het soms ineens donker.

Nou klinkt dit negatief en dat is het eigenlijk ook. De omgevingen zijn veel leger, kaler en saaier dan in het eerste deel en ik zou het hele 3D er zo weer voor omgeruild hebben. Desondanks weet men toch een goede sfeer op te bouwen dankzij de belichting en de schaduweffecten. Er beweegt ook constant iets. Of het nou de belichting is, vuiltjes in de lucht, mist of vuur effecten, het blijft dynamisch. Het weet een lekkere, creepy sfeer op te bouwen. Totdat je echter mensen ziet. Het opgebouwde sfeertje is direct weg. Ze zien er namelijk echt slecht uit. Van de houterige animatie (die zich constant herhaald) en de lelijke, emotieloze gezichten tot de gewoon slechte karaktermodellen. Op een gegeven moment was er een karkater wiens hand even groot en breed was als zijn gezicht. Tijdens gesprekken gebeurt er ook niets behalve de constante herhaling. Hierdoor worden gesprekken al snel erg saai en begin je je al snel aan de karakters te irriteren..

Muziek
De muziek en de geluidseffecten zijn geweldig. Het is niet normaal wat voor ongelooflijk creepy sfeertje er wordt neergezet. Ik heb het overgrote deel van het spel met kippenvel en een onbehagelijk gevoel gezeten. Dus zet het licht uit en de koptelefoon op en geniet van een heerlijk, onbehaagelijk sfeertje. De enige momenten waar het creepy gevoel verdween was wanneer er mensen in beeld verschenen. Dat de sfeer wegviel lag in ieder geval zeker niet aan de muziek en de geluidseffecten want die zijn echt geweldig. Alleen de voetstappen zijn vreemd en passen niet bij de loopsnelheid. Het lijkt daarnaast wel alsof Howard op hakken loopt.

Helaas kan ik niet net zo enthousiast zijn over de stemmen. Op een enkele na (waaronder Howard zelf) klinken ze zeer matig en sommigen zijn zelfs erg slecht. Het helpt ook niet dat de gesprekken zo saai worden weergegeven.

Conclusie:

Verhaal: Een potentieel zeer interessant verhaal met een geweldig sfeertje dat op het einde echt compleet ontspoort. Jammer ook van de vele gemiste kansen.

Gameplay: De vrijheid is heerlijk en de besturing is goed. Jammer van de slome loopsnelheid, de inventory die echt niet goed werkt en het onderstrepen van teksten. Gelukkig is het gedachtenscherm dit keer optioneel.

Puzzels: Over het algemeen zijn de puzzels goed, maar met een enkele verliest men de logica volledig uit het oog. Sommige puzzels die benodigd zijn voor de geheimen waren beter op hun plaats geweest als verplichte puzzels.

Graphics: Er zitten een paar goede grafische effecten in en de belichting en schaduwen zetten een goede sfeer neer. Jammer dat het allemaal nogal leeg, kaal, saai en herhalend is. Om over de verschrikkelijke krakters nog maar te zwijgen

Muziek: De muziek en de geluidseffecten zijn zonder twijfel het beste aan het spel. Wat wordt er een gruwelijk creepy sfeertje neergezet. Jammer dat de stemmen dan weer minder zijn.

Eindconclusie: Zoals je in de review heb kunnen lezen is heb ik zeer gemengde gevoelens over deze adventure. Alles wat men goed doet, wordt elders weer teniet gedaan. Dat geldt voor alle, maar dan ook alle punten. Wat het spel echter weet te redden van een onvoldoende is de sfeer. Die is ongelooflijk en zorgt ervoor dat je je door de zware minpunten heen worstelt om het het spel toch uit te spelen. Maar daarna ben je er echt klaar mee. Een magere zes, en niets meer.