Home > Reviews > Tales of Monkey Island Episode 5

Tales of Monkey Island Episode 5

Intro
Het is zover, Telltale Games heeft de finale episode in de de Tales of Monkey Island serie gereleased. Ze kunnen terugkijken op een zeer succesvolle serie met goede kritieken en verkopen. Dit laatste deel moet ook op de Wii verschijnen voor 1000 Wii Points en ook daar is de serie een groot succes geweest. De vorige vier delen hebben voor weken de WiiWare top 20 gedomineerd.

Verhaal
In de laatste aflevering kwamen we tot de schokkende ontdekking dat LeChuck nog steeds een slechterik is, hij Guybrush de Styx laat zien en Elaine ontvoert. De dood is echter maar een kleine tegenslag voor Guybrush Threepwood, Mighty Pirate. Hij zet alles op alles om de pijp van Maarten af te pakken, zijn vrouw terug te krijgen en voorgoed met LeChuck af te rekenen.

Na de enorme cliffhanger van de vorige aflevering kijk ik reikhalzend uit naar de finale. En het verhaal is goed. We beginnen dit keer niet met de bekende intro van de Voodoo Lady, maar we krijgen wel haar kaarten te zien die voor zichzelf spreken. Dit zet gelijk de toon en vond ik uitstekend gedaan. Na de finale zou een intro van de Voodoo Lady gewoon niet passen.

Als geest komt Guybrush een aantal geweldige, nieuwe en kleurrijke karakters tegen. Ik heb werkelijk krom gelegen om de ferry man, Galeb en vooral de onthoofde piraat. We zien ook weer wat oude bekenden en Guybrush belandt weer in een hoop komische situaties. Zo moest ik bijvoorbeeld lachen wanneer hij een hond als inventory object in zijn zak stopt. Met de humor zit het in deze aflevering dus wel goed.

Wat helaas minder is, zijn de vele tegenstrijdigheden in het verhaal. Zo is Guybrush een spook. Hij geeft aan dat hij geen tastbare dingen aan kan raken en hij steekt zelfs zijn hoofd in een schatkast. Maar hij kan schijnbaar niet door een deur lopen omdat hij de deurklink niet om kan draaien. Zelf een knop indrukken zit er niet in, maar hij kan wel een inventory object plaatsen. Het is allemaal zo tegenstrijdig en inconsistent dat ik me daar echt aan stoorde en zelfs met een puzzel in de problemen kwam.

Het eindgevecht met LeChuck is wel geweldig, alleen vervalt men qua dialogen weer erg snel in herhaling. Dit is niet alleen het geval tijdens het eindgevecht, maar ook op andere momenten in het spel. Door de herhaling wordt het op een gegeven moment wat saai, tenzij je alles in één keer goed doet. Het is zo jammer. Met wat meer aandacht en twee/drie extra regels zou dit probleem opgelost zijn en het een stuk leuker worden.

Gameplay
Qua gameplay is er weinig veranderd ten opzichte van de eerdere delen. Helaas zijn er in dit deel veel meer onzichtbare muren en onhandige cameraposities. Het is eerste ziet er alleen slordig uit, maar het tweede zorgt voor veel vervelende momenten tijdens het lopen. Je ziet namelijk niet waar Guybrush heenloopt en het kwam dan ook regelmatig voor dat ik in het luchtledige zat te rennen. Dit is gewoon erg irritant en onnodig. Dan liever een iets minder dynamische camera.

Waar ik me ook aan irriteerde was het vele heen en weer geloop tussen locaties. Vooral wanneer je terug kan keren naar de normale wereld is dit heel vervelend. Over bijna iedere locaties bevinden zich toegangspoorten tussen de normale wereld en het dodenrijk. De afstand tussen deze poorten is behoorlijk groot. Dan bedoel ik niet alleen de afstand van locatie naar locatie, maar ook de afstand tussen poort en de plek waar je de locatie binnenkomt. Waarom hadden alle poorten niet gewoon op de crossroads geplaatst kunnen worden? Nu is het echt heel vervelend, saai en langdradig en hierdoor verliest het spel en het verhaal veel aan tempo.

Puzzels
Ook op puzzel gebied stelt dit deel teleur. De puzzels bestaan vooral uit het observeren van de omgeving, goed luisteren naar de karakters, het vinden van inventory objecten en deze gebruiken op de juiste plek. Meestal is dit volkomen logisch, maar zijn momenten waarop de logica in de wind wordt gegooid en men vooral tegenstrijdig is. Zo wilt Guybrush een object nog niet eens op zijn ergste vijand gebruiken, maar de oplossing van de puzzel is het object op een normaal persoon te gebruiken. Of dat bijvoorbeeld een inventory object de oorzaak van een probleem is, maar tevens de oplossing en dan zijn er natuurlijk de bij het verhaal genoemde tegenstrijdigheden. Helaas is het allemaal ook nog eens verre van uitdagend en de meeste tijd besteed je dan ook aan het reizen tussen de locaties.

Wat wel geweldig is, is het insult sword fight. Dit hebben ze erg leuk en erg slim uitgevoerd en ik heb hier dan ook erg van genoten. Het had van mij wel wat langer gemogen, want dit was echt heel erg leuk. Je moet ook nu weer een gemeen piraten gezicht op zetten. Helaas zonder puzzel element of uitdaging zoals in deel 3.

Graphics
Ook hier is er enigzins een teleurstelling. De omgevingen zien er op zich creatief uit met een hoop leuke details en effecten. Echter is het allemaal nogal donker en zijn er twee hoofdkleuren die het spel een nogal saaie uitstraling geven (zwart en rood). Het is wel erg leuk om terug te keren naar oude locaties uit het spel, maar doordat er geen nieuwe plekken voor je open gaan en je geen vrijheid heb, is het minder fris dan in de vorige aflevering toen de club en de rechtzaal nieuw waren. De verschillende camerastandpunten zijn wel erg leuk en geven het spel een dynamisch uiterlijk, maar helaas zorgde dit wel weer voor een aantal problemen op gameplay gebied.

De karakters zijn nagenoeg identiek aan de eerdere delen, inclusief de problemen die ik toen ook in mijn reviews beschreven heb. Er zitten wel een aantal nieuwe karakters in die er erg leuk uitzien.

Muziek
De muziek is heerlijk. Het klinkt geweldig en past goed bij het spel en de Tales of Monkey Island serie.

De stemmen zijn ook weer dik in orde. Alleen het geslis van Elaine keert weer terug en het valt gewoon op dat deze stem kwalitatief minder is dan de andere stemmen in het spel. Ook LeChuck klinkt op de één of andere manier vreemd. Misschien ben ik teveel gewend aan de stem van zijn menselijke vorm. Die was namelijk geweldig.

Conclusie:

Verhaal: Het verhaal is goed en er zijn weer genoeg kleurrijke karakters en leuke situaties om je mee te vermaken. Echter zorgen de vele tegenstrijdigheden en de herhaling toch voor een wat tegenvallend verhaal.

Gameplay: Opzich is er weinig veranderd qua gameplay. De onzichtbare muren en onhandige camera posities zorgen voor irritatie, maar het grootste probleem is het lopen van portaal naar portaal. Dit maakt de gameplay zelfs saai en langdradig. Een kleine 6.

Puzzels: Een teleurstelling. De puzzels vormen geen uitdaging, zijn vooral tegenstrijdig en soms wel eens onlogisch. De insult sword fight is wel fantastisch, maar ook hier geen uitdaging. Een kleine 6,5.

Graphics: Ondanks dat de omgevingen creatief zijn met een hoop leuke details, zorgt het beperkte kleurgebruik en het duister toch voor een beetje saaie uitstraling. De camera zorgt verder voor problemen op gameplay gebied, maar de karakters zijn wel prima.

Muziek: De muziek is geweldig en de stemmen zijn weer dik in orde. Alleen de vreemde slis van Elaine keert terug en LeChuck klinkt anders.

Eindconclusie: Ik keek reikhalzend uit naar de finale, maar toch stelt deze aflevering teleur. Dit komt onder andere door de vele tegenstrijdigheden en vooral herhaling. Herhaling in de dialogen, herhaling in de situaties en herhaling op gameplay gebied. Dit zorgt er zelfs voor dat het spel soms saai en langdradig wordt. Verder mis ik de echte uitdaging, en vaak kom je in de problemen door de tegenstrijdigheden. Het is jammer dat dit sluitstuk hierdoor toch teleurstellend moet eindigen. Toch een dikke zeven.