Resonance

Verhaal
Resonance begint ijzersterk: indringende beelden uit het journaal laten zien dat er wereldwijd rampen gebeuren. Een hele verdieping van Het Witte Huis is weggeslagen, het House of Parliament is een rokende puinhoop en een mysterieuze krater heeft een deel van Israël opgeslokt. Er komen nieuwsverslagen binnen uit alle grote steden en alle uithoeken van de aarde, en niemand snapt wat er nou precies gaande is. Paniek dreigt uit te breken en ook de nieuwslezer blijft niet onaangedaan bij het leed dat hij bespreekt. Dan wordt, net als in films, de tijd zestig uur teruggedraaid en kunnen we vanuit de beleving van vier verschillende personages meemaken hoe de situatie zoals net beschreven ontstaan is.

We volgen zoals gezegd vier personages. Ed is een onderzoeker die in een lab werkt en op een ochtend wakkergebeld wordt door zijn baas. Deze wil alle onderzoeksgegevens van 'Project Resonance' vernietigen omdat het te gevaarlijk is als het in handen van iemand anders zou vallen. Ed is het daar niet mee eens en gaat met spoed onderweg om zijn baas tegen te houden, maar hij komt te laat... Bennet is een politiedetective die een postkantoor in de gaten moet houden waar minder frisse zaakjes gaande lijken te zijn. Ray is een journalist die probeert uit te zoeken welke geheimen een softwareprogramma in een ziekenhuis te verbergen heeft. Wat Anna doet is niet echt duidelijk in de demo die wij speelden, we zagen haar als klein meisje dat bang is dat er een enge man haar kamer binnenkomt en later als volwassen vrouw die bang is voor een inbreker.

In eerste instantie lijken de verhalen niets met elkaar gemeen te hebben maar al snel blijken hun levens toch op allerlei manieren met elkaar verweven. Zo zit Ed iedere ochtend in dezelfde metro als Anna. Hij herkent haar wel, maar durft haar niet aan te spreken, tot ze op een dag een muntje laat vallen en hij het opraapt en aan haar teruggeeft en zo komen ze toch in gesprek. Hoewel de demo niet erg lang was raakte ik gefascineerd door alle personages en hun achtergronden. Dit is erg goed uitgewerkt. Zelfs onbelangrijke bijfiguren zijn interessant doordat je bijvoorbeeld emails op een gehackte computer kan lezen en zo ontdekt dat twee werknemers van een bedrijf elkaar anoniem aan het daten zijn via een datingbureau. Uiteindelijk komen de verhalen natuurlijk allemaal samen en komen we erachter wat de rampen uit de beginscene heeft veroorzaakt.

Gameplay
In de basis is het een point-and-click adventure die je met de muis bestuurt. Dit spreekt redelijk voor zich, ga met je cursor over een voorwerp en je ziet de beschrijving in beeld; linksklik erop om het te pakken of er iets mee te doen en rechtsklik om het te bekijken. Daarnaast kun je dingen uit je inventaris of geheugen slepen om het met andere dingen of mensen te combineren, zover niks nieuws. Voor sommige acties (dingen bekijken of combineren, met mensen praten etc) krijg je punten. Er zijn een paar instanties waarin je net als bij bijvoorbeeld de Penumbra-spellen een beweging na moet bootsen met je muis (bijvoorbeeld een hendel draaien of een touw doorsnijden). Dit werkt niet altijd even goed, omdat de beweging niet altijd herkend wordt. Enkele van deze scenes zijn getimed, er zit bijvoorbeeld iemand achter je aan, en als je dan niet snel genoeg de juiste handelingen uitvoert ga je 'dood'. Je verliest een aantal punten en wordt teruggebracht naar het begin van de scene zodat je het opnieuw kan proberen. Als je dan geconfronteerd wordt met een cursor die om onbekende redenen steeds naast het touw dat je probeert door te snijden springt kan dat erg frustrerend zijn. Als je puntenaantal tot nul gereduceerd is, is het 'Game Over' en krijg je de keuze om een savegame te laden of helemaal opnieuw te beginnen.

Het bijzondere aan Resonance is dat je niet één, maar drie inventarissen hebt. Dat zit zo: je hebt je gewone inventaris waarin je voorwerpen stopt. Daarnaast heb je je kortetermijngeheugen, waarin je op ieder willekeurig moment drie zaken kan hebben. Als je bijvoorbeeld graffiti op een muur ziet, of een klok ziet hangen, kan je die met je muis aanklikken en naar je kortetermijngeheugen slepen. Loop je vervolgens naar een andere persoon toe, dan kan je in een gesprek die graffiti of die klok weer oproepen en er vragen over stellen of opmerkingen over maken. Op bepaalde momenten in het spel wordt ook je langetermijngeheugen getriggerd, bijvoorbeeld door het zien van een teddybeer denk je terug aan iets wat je als kind hebt meegemaakt. Op een vergelijkbare manier als het kortetermijngeheugen kan je ook die herinneringen in gesprekken gebruiken, maar je kan ze ook op elk gewenst moment als een filmpje terugkijken als je denkt dat er een aanwijzing voor een puzzel in voorkomt.

Puzzels
De puzzels in Resonance zijn een leuke mix van inventarispuzzels (de juiste voorwerpen en herinneringen vinden en gebruiken) en dialoogpuzzels. Door het lezen van notities en emails, het praten met mensen en het bestuderen van voorwerpen krijg je aanwijzingen. Omdat alle voorwerpen en alle herinneringen in elke dialoog gebruikt kunnen worden (en je maar maximaal drie voorwerpen in je kortetermijngeheugen kan hebben) is het soms wel een heel gezoek (en heen-en-weer geloop) voor je de juiste combinatie hebt gevonden om je een stapje verder te brengen in het spel. In sommige scenes kan je wisselen tussen twee of meer personages, en je kan voorwerpen uitwisselen met elkaar, wat de mogelijkheden nog eens vergroot.

Graphics
Wadjet Eye Games lijkt een patent te hebben op adventuregames met een retro-look, en ook dit spel is daar geen uitzondering op. De pixels zijn te tellen, wat doet denken aan games van vele jaren geleden, maar toch voelt het niet stoffig en ouderwets aan. Resonance weet uitstekend een heerlijke sfeer over te brengen. De animaties zien er goed uit en ook de achtergronden zitten vol mooie details zoals flikkerende neonverlichting en roetwolken die van een brandend gebouw afkomen.

Muziek en Voice-acting
Het was een goed idee van Wadjet Eye om stemacteurs aan het spel toe te voegen. Door de jaren heen hebben ze een aantal prima acteurs weten te vinden die heel goed emoties kunnen uitdrukken. De muziek past uitstekend bij de sfeer van de diverse locaties en omstandigheden.

Eindoordeel
Vier interessante personages, een intrigerend verhaal, innovatieve gameplay waarbij je je herinneringen als inventaris kan gebruiken, prachtige graphics... ik ben verkocht! Niet alles is even goed uitgewerkt, waardoor je buiten je eigen schuld punten verliest (maar die verdien je ook zo weer terug bij de volgende puzzel) of lang vastzit bij een puzzel omdat het soms niet logisch is welk voorwerp of welke herinnering je moet gebruiken, maar dat zijn slechts kleine minpuntjes.

Enkele Links:

• Resonance op de officiële website van Wadjet Eye Games
• De officiële website van Xii Games
• Pre-order het spel op de site van Wadjet Eye Games