Home > Reviews > "Aha! I Got It" Escape Game

"Aha! I Got It" Escape Game

Intro
Dat de Wii een ideaal platform is voor het adventuregenre is geen geheim meer. Het WiiWare-kanaal is een perfecte plek voor kleine ontwikkelaars om een grote groep te bereiken. Echter, er zijn op het WiiWare-kanaal maar weinig adventures terug te vinden. Alleen Telltale Games weet met een grote regelmaat adventures uit te brengen met de Strong Bad-serie en de Tales of Monkey Island-serie. Maar verder bleef het stil. Totdat Ateam Inc. in 2008 in Japan 1 Nuke! Dasshutsu Game * My Home Hen uitbracht. Nu, een jaar later, mogen wij genieten van deze adventure onder de naam "Aha! I Got It!" Escape Game.

Verhaal
Milo houdt van puzzels. Op zijn verjaardag heeft zijn vader een ideaal cadeau voor hem in petto. Hij sluit hem op in een kamer gevuld met puzzels en aan Milo de taak om zijn hersens te laten kraken en uit deze kamer te ontsnappen.

Het verhaal is eigenlijk best bizar. Een kind dat door zijn vader opgesloten wordt in zijn kamer is vaak reden genoeg om de kinderbescherming te bellen. Maar gelukkig vindt Milo het ook niet zo erg. Hij houdt van puzzels dus hij is al snel tevreden. Maar helaas blijft het verhaal daar wel zo'n beetje bij. Het is niet het belangrijkste deel van het spel. Het dient vooral als kapstok voor de puzzels. Toch weet Milo vaak leuke dingen te vertellen over objecten in de kamer. Zo moest ik bijvoorbeeld erg lachen toen Milo zich afvroeg wat hij zou moeten doen wanneer hij naar de WC moest. Dit soort relativerende humor van de makers kan ik zeer waarderen.

Het is een escape-the-room spel dat echter zeker niet kort is. Nadat je de eerste kamer heb doorgewerkt denk je dat je klaar bent. Maar dan staat er nog een kamer voor je klaar. Het spel heeft dan ook nog eens drie verschillende eindes waarvan er maar één de beste is. Je kan dan verder nog proberen om alle gouden medailles te verzamelen en op het einde krijg je dan te zien hoeveel je er gevonden hebt. De medailles dienen echter alleen om de vrijgespeelde hints te gebruiken en hebben verder geen invloed op het spel of de eindes. Er is dus genoeg content om je doorheen te werken.

Gameplay
Het spel maakt gebruik van een point-and-click interface. Iedere kamer bestaat uit vier schermen en wanneer je naar de rand beweegt, verschijnt er een pijl waarmee je naar het volgende scherm gaat. Met de A-knop pak je een item en bekijk je de omgeving. De muisaanwijzer verandert niet, maar dat maakt het spel alleen maar uitdagender.

De inventory zit netjes aan de rechterkant van het scherm en met de B-knop kan je een object in de omgeving of je inventory manipuleren. Hierbij gebruik je de Wii Remote op een bijzondere manier zoals dat ook in Zack & Wiki ging. Dus dit betekent dat je soms moet schudden met de remote, of de remote naar boven moet trekken of je moet de remote gebruiken als een sleutel. Het is allemaal erg leuk en zorgde voor een aantal echte Aha-momenten. Mocht je nog niet eerder een adventure gespeeld hebben, dan is er een goede tutorial aanwezig om je de beginselen bij te brengen.

Toch is niet alles geweldig. De standaard muisaanwijzer is een handje. Deze is echter gigantisch en zorgt er voor dat vooral de kleine hotspots erg lastig zijn. Probeer maar eens een lamp aan te zetten. Dat is vaak erg frustrerend. Wellicht was een pijltje beter geweest. Een aantal van de speciale bewegingen die je met de Wii Remote moet maken, pakken niet altijd even goed uit waardoor het soms wat raar aanvoelt. Wat ook vervelend is, is het pakken van een voorwerp. Het beeld en het spel staan daarna gewoon een tijdje stil en dat wachten gaat irriteren. Het grootste probleem waar je in het begin erg aan moet wennen is dat de inventory-objecten niet automatisch teruggelegd kunnen worden. Je kan dus niet zomaar op een leeg vak klikken of het object terugleggen in een ander vak. Je moet klikken op het item (of handje) waarmee je verder wilt gaan. Hier moet je gewoon even erg aan wennen maar had zeker makkelijk gekund.

Puzzels
Dit is het sterkste punt van het spel. Dat je de Wii Remote op een speciale manier moet gebruiken is erg leuk en het spel vereist ook dat je puzzels op een andere manier moet benaderen en dat je niet alleen rekening moet houden met hetgeen je op het scherm ziet. Dit is echt geweldig en het spel kent een hoop "Aha! I Got It!"-momenten. Dus de puzzels doen de titel van het spel zeker eer aan en het is dan ook heerlijk wanneer je na lang denken en proberen eindelijk achter de oplossing komt. Laat je ook zeker niet afschrikken door het kinderlijke uiterlijk van het spel. De puzzels zijn erg pittig en vormen een grote uitdaging voor de doorgewinterde adventure-fans. Toch was er wel één puzzel waarbij ik zelf te moeilijk en te ver doordacht terwijl de oplossing iets simpeler was. Verder kan het gigantische handje weleens roet in het eten gooien waardoor je dan wel eens vast kan komen te zitten.

Graphics
Het spel kent zeer simpele graphics. De karakters bewegen nauwelijks en de animatie is ook heel eenvoudig. Toch heeft deze simpele grafische stijl zeker zijn charme. Het is allemaal erg kleurrijk en ik vond het er gewoon erg goed uitzien. De kracht zit hier in de simpelheid van de graphics en het sympathieke uiterlijk van de karakters. Maar laat je niet door de stijl in de maling nemen. Het mag er kinderlijk uit zien, maar het is het zeker niet.

Toch waren meerdere gezichtsuitdrukkingen geen overbodige luxe geweest. Milo lacht bijna altijd terwijl bepaalde situaties een neutraal, angstig of verdrietig gezicht vereisen. Die zijn op bepaalde momenten in het spel ook aanwezig, maar worden helaas niet overal gebruikt.

Muziek
De muziek is even simpel als de graphics, maar het klinkt erg lekker. Het is eenvoudig maar vrolijk, aanstekelijk en perfect geschikt voor dit spel. Toch had er wel meer ingezeten. Dezelfde muziek wordt in beide kamers gebruikt, maar bij de eindes hoor je andere, ook erg lekkere muziek. Meer variatie was geen overbodige luxe geweest, maar het klinkt gewoon allemaal erg goed en het maakt de eindes extra speciaal.

Stemgeluiden zijn niet aanwezig, maar dat is ook niet benodigd. In de intro worden de stemmen vervangen door rare bliepjes die erg irritant zijn en heel traag. Gelukkig kan je het met een druk op de A-knop skippen en zijn de bliepjes in het spel zelf niet aanwezig. De geluidseffecten zijn verder prima. Vooral het regengeluid vond ik erg leuk. Het is alleen vreemd en jammer dat deze stopt zodra je de dialoogbox wegklikt terwijl het raam nog steeds openstaat.

Conclusie:

Verhaal: Het verhaal is bizar, leuk en simpel tegelijk. Het dient alleen als kapstok voor de puzzels, maar er is genoeg te doen met twee kamers en drie verschillende eindes.

Gameplay: De Wii Remote moet bij puzzels op een speciale manier gebruikt worden en dat is erg leuk. Helaas is het handje te groot, werken sommige bewegingen niet goed genoeg en het wisselen van items is in het begin erg lastig. Een kleine 7.

Puzzels: De puzzels zijn erg leuk en erg uitdagend. Veel Aha-momenten en ze vereisen dat je anders denkt dan je normaal gesproken bij een adventure doet.

Graphics: Simpel met zeer beperkte animatie. Echter, het is tegelijkertijd erg kleurrijk en heeft het zeker zijn charme.

Muziek: Even simpel maar het klinkt erg lekker, aanstekelijk en vrolijk. De geluidseffecten zijn in orde, maar weinig bijzonder.

Eindconclusie: Ik heb hier van genoten. Het spel heeft charme en is ondanks het kinderlijke uiterlijk zeker niet makkelijk. Natuurlijk kunnen dingen beter, maar ik heb me er mee vermaakt en voor maar 5 Euro is het absoluut een aanrader voor de Wii.