Home > Reviews > Emerald City Confidential



Emerald City Confidential

Intro
Terwijl de wereld vol spanning wacht op het aangekondigde deel 3 van de Blackwell serie, aanvaardt Dave Gilbert "even tussendoor" de opdracht van Play First om een casual game te maken. Het resultaat is Emerald City Confidential, een spel dat zich  inderdaad in het beroemde Land van Oz afspeelt, maar met een ander hoofdpersoon dan de lieve onschuldige Dorothy. Petra, privé detective, neemt je mee in een wereld van intriges en verraad, maar ook trouw en liefde.

Verhaal
Je speelt als Petra, een privé detective, die in haar vrije tijd op zoek is naar haar broer, die twintig jaar geleden plotseling verdween. Op een dag stapt de geheimzinnige Dee Dale bij haar binnen. Ze vraagt of Petra haar verloofde Anzel kan opsporen en ze is bereid om daar heel veel geld voor te betalen. Petra vertrouwt het niet helemaal, maar kan het geld goed gebruiken, dus neemt ze de zaak aan. Al snel blijkt dat Anzel in rare zaakjes verwikkeld was en dat Petra niet de enige is die hem zoekt. Als dan ook nog de koningin van Oz erin betrokken raakt, een boot opgeblazen wordt, verboden magie wordt gesmokkeld en er raakvlakken zijn met Petra's verdwenen broer, wordt het allemaal erg spannend.

Hoewel het verhaal zich afspeelt in het land van Oz, en je ook de bekende figuren zoals het hondje Toto, Dorothy, de vogelverschrikker, de leeuw en de wizard tegenkomt, is de sfeer niet lief onschuldig. De leeuw is een keiharde advocaat en Dorothy is een volwassen vrouw met een eigen levensstijl. Ook alle andere personen die je ontmoet hebben zo hun eigen grimmige problemen. Toch wordt het "sprookjesachtige" niet vergeten. Pratende honden en spiegels laten je voelen dat je in een fantasiewereld rondloopt. En hier en daar, niet te vaak, is het zelfs humoristisch.

Het verhaal, dat via uitstekende dialogen verteld wordt, is boeiend tot en met het verrassende einde.

Gameplay
Het spel is volledig point & click, meestal via dialoogopties, die in pop-up schermpjes verschijnen. De dialogen zijn via linksklikken snel door te stappen. Ook is er altijd een kleine inventaris in beeld met de opgeraapte voorwerpen en aparte hokjes voor de magische spreuken die je in de loop van het spel krijgt. Als je een probleem opgelost hebt, krijgt je een schermpjes te zien met je volgende opdracht en een glanzend juweeltje in een balk. Petra heeft een aantekenboek, waarin ze noteert wat ze over bepaalde personen weet. Ook staat er in dit aantekenboek een simpel stapsgewijs hintsysteem, waarmee je volgende actie kunt bepalen.

Het verplaatsen in het spel is ook zeer eenvoudig. Lopen doe je door daar te klikken waar je heen wilt gaan. Wil je naar een andere plaats, dan klik je op de "gumpstand". Dit is een bushokje voor een vliegende sofa, die door een magisch rendier getrokken wordt. Vervolgens zie je de stad van bovenaf en klik je op de plek waar je heen wilt.

Er is echter iets vervelends waar je rekening mee moet houden. Als je in beeld een gekleurde knoop ziet glinsteren die je wilt oprapen voordat je vergeet waar hij ligt, terwijl er tegelijk nog een dialoog gaande is, gaat het mis. Als je dan op knoop klikt, stap je versneld door de dialoog heen, in plaats van de knoop op te rapen! Zo mis je een deel van de tekst, die nooit meer herhaald word. Even teruggaan naar een eerder opgeslagen spel gaat ook niet, omdat het spel automatisch wordt opgeslagen als je het spel verlaat en je niet kunt saven waar je wilt.

Puzzels
De meeste puzzels zijn gebaseerd op dialogen. En zolang je maar met iedereen over alles praat, kan er eigenlijk niets mis gaan en doet Petra alles vanzelf. Het spel is erg lineair, wat het natuurlijk nog eenvoudiger maakt. Je hoeft niet echt te lezen wat er staat, zolang je blijft klikken gaat de rest vanzelf. Er zijn voorwerpen die je moet zoeken, zoals een sleutel of een paraplu, maar dat is minimaal. Soms gebruik je zelfs de opgeraapte voorwerpen niet rechtstreeks, maar via de dialoog. Praat erover en Petra gebruikt ze. Er is nauwelijks iets op te rapen en je krijgt ongelooflijk duidelijke hints. Petra zegt dat haar aantekenboek in de kast ligt. Je klikt op de kast. Die is op slot. Midden op het bureau zie je heel duidelijk een achterlijk grote sleutel liggen…klik erop en Petra zegt dat je daarmee de kast kunt openmaken. Dit hintsysteem gaat zelfs zover, dat als je de kamer uit moet, er geschreven staat; "Klik op de deur om de kamer te verlaten".

Om de speler iets meer te doen te geven, kun je optioneel knopen oprapen die hier en daar in beeld glinsteren. Je kunt ze inleveren tegen tekeningen van karakters die in het spel rondlopen. Noodzakelijk voor de voortgang van het spel is dit echter niet.

Graphics
De meer dan veertig handgeschilderde achtergronden zijn bijzonder mooi. De landen in Oz hebben allemaal hun eigen kleur en die wordt consequent doorgevoerd in alles wat je ziet. Emerald City is groen. Hier en daar vind je uiteraard andere kleuren, maar de wereld komt echt groen op je over, omdat de gebouwen, de kleding en zelfs de ornamenten overwegend in groentinten zijn. Net zoals in andere delen van Oz alles in roodtinten of blauwtinten is. Dit geeft toch meteen een magische gevoel, ondanks het grimmige verhaal. De achtergronden zijn gedetailleerd, maar niet volgepropt met overbodige ornamenten. Het geheel ziet eruit als een vrolijk gekleurd stripboek.

De karakters in het spel zouden zo in een tekenfilm gebruikt kunnen worden. De leeuw uit het oorspronkelijke verhaal is nu een advocaat, compleet met keurig maatpak onder zijn strak gekamde leeuwenmanen. Petra is een beetje verbitterd en dat is ook goed aan haar gelaatsuitdrukking te zien. Iedereen beweegt precies zoals je zou verwachten en in 3d door het scherm. De bijbehorende animaties, als er iets magisch gebeurt,  zijn flash-achtig vloeiend, een hele verbetering ten opzichte van de eerdere spellen van Dave Gilbert.

Muziek
Het geluid bestaat uit drie gedeeltes: Achtergrond muziek, achtergrond geluiden en stemmen. Ze zijn alle drie in het optiemenu apart in sterkte in te stellen en dat is prettig. De achtergrondmuziek is heel mooi en goed gekozen, maar staat standaard iets te hard. Het stemacteren is heel goed gedaan. Zelfs de stem van het hondje Toto past bij hem. Op bepaalde punten in het spel viel echter een deel van de gesproken tekst weg, de achterste paar woorden. Gelukkig kun je de dialogen ook meelezen, want opnieuw vragen en hetzelfde te horen krijgen, zit er niet in bij dit spel.


Conclusie:
Verhaal: Een boeiend, heel goed in het spel verwerkte verhaal.
Gameplay: Een bijzonder eenvoudige bediening, maar met onhandige opraapfunctie tijdens dialogen en de automatische savefunctie.
Puzzels: Een 6 voor de weinige puzzels, die ook nog eens via een overduidelijk hintsysteem uitgelegd worden.
Graphics: Mooi verzorgde, bij de sfeer van Oz passende tekeningen.
Muziek: Een 7 voor het goede stemacteren en de mooie achtergrondmuziek.
Eindconclusie: Het spel heeft mooie beelden en een uitstekende verhaallijn, die in dialogen goed en boeiend wordt verteld. Nadeel zijn de weinige puzzels en het feit dat je niet echt hoeft te lezen wat er gezegd wordt. Doorklikken is voldoende. Voor een beetje adventure speler is dit spel veel te makkelijk. Voor beginnende spelers zit er wellicht te veel (Engelse) tekst in.
blog comments powered by Disqus

 

Ga je op vakantie dit jaar?
Ja
Nee
View Results