Home > Reviews > Zack & Wiki: Quest for Barbaros' Treasure

Zack & Wiki: Quest for Barbaros' Treasure

Intro
Wie Capcom zegt, denkt vooral aan straatvechters, zombies, advocaten en een klein mannetje in een blauw pak afgeladen met wapens. Vanaf nu kunnen we daar ook een piraat en zijn apenvriendje aan toevoegen. "Zack and Wiki" is één van de eerste adventures van Capcom voor de Nintendo Wii. Voordat deze adventure uitkwam kreeg hij goede kritieken van de reviewers van IGN en Matt Casamassina (medewerker van IGN) wilde ervoor zorgen dat zoveel mogelijk mensen deze adventure zouden kopen. Hij startte hiervoor de "Buy Zack & Wiki" campagne. Die campagne werd door verschillende sites en tijdschriften opgepikt. Ondanks de campagne verkocht de adventure niet zo goed als gehoopt. Uiteindelijk werden er wereldwijd 300.000 stuks verkocht.

Verhaal
Avontuur, schatten vinden en de rijkste en beroemdste piraat ooit worden. Dat is de droom van de jonge piraat Zack. Samen met zijn apenvriendje Wiki wilt hij deze droom waarmaken. Op een dag vinden ze een schatkist en Zack gebruikt Wiki als een bel om de kist te openen. Ze vinden een pratende gouden schedel dat zegt de schedel van de beruchte piraat Barbaros te zijn. Hij belooft ze veel rijkdommen en zelfs zijn schip, als ze hem helpen de rest van zijn skelet te vinden. Hier geven Zack en Wiki natuurlijk graag gehoor aan. Maar hun reis is niet zonder gevaren. Gedurende je reis kom je een rivaliserende piratenbende tegen onder leiding van de knappe, vrouwelijke kapitein Rose, die de schatten van je af willen pakken.

Het verhaal heeft niet zo heel veel om het lijf. Je doorloopt verschillende werelden die bestaan uit een aantal levels waar schatkisten te vinden zijn met daarin een onderdeel van het skelet van Barbaros. Daarbij ontwikkeld het verhaal zich wel, maar het is allemaal behoorlijk voorspelbaar. Op het prachtige, emotionele open einde na. Maar voor de rest zie je de meeste dingen wel aankomen. Er worden een aantal belangrijke zaken aangesneden zoals de strijd tussen goed en kwaad en het belang van vriendschap. Maar het verhaal wat er is zit goed in elkaar en de personages in het spel zijn geweldig. Alleen jammer dat je je eigen crew niet tot nauwelijks gebruikt. De coole Johnny Style is de enige die je in de levels zelf terugziet. De rest van de crew kom je alleen tegen in je schuilplaats. En zelfs daar heb je niet veel aan ze. Maddy kun je erop uit sturen om schatten en andere dingen te vinden, maar de rest is in feite alleen maar beeldvulling en dat is jammer.

Laatste punt wat ik op het gebied van verhaal aan wil snijden is de humor. In het begin van het spel wordt hier goed gebruik van gemaakt en ik heb er regelmatig smakelijk om moeten lachen. Maar na de eerste paar levels wordt het allemaal wat minder. Dit vind ik zelf erg jammer want de personages en de werelden lenen zich er uitstekend voor. Het wordt allemaal wat serieuzer en hierdoor vergeet men de humor een beetje. Alleen Johnny Style word soms nog wel eens gebruikt voor de humor. Maar het zakt jammer genoeg toch wat in.

Gameplay
Feitelijk gezien is Zack and Wiki een point and click adventure. Je bestuurt het spel echter niet met een muis, maar met de Wii remote. En het werkt heerlijk. Je wijst met de Wii remote naar het scherm waar dan een sterretje verschijnt. Als je de A knop indrukt loop je naar de plaats waar het sterretje was. Is er een hotspot, dan veranderd de ster van kleur. Dit werkt gewoon heel erg lekker.

Maar waar de besturing echt op uitblinkt is het oplossen van de puzzels en het gebruiken van voorwerpen. De bedoeling is dat je de Wii Remote gebruikt zoals je dat normaal gesproken ook zou doen. Een klein voorbeeld. Om een deur te openen heb je een sleutel nodig. De sleutel heb je in je bezit en je klikt op de deur. Vervolgens verandert je Wii Remote in een sleutel. Om de deur te openen moet je de sleutel en dus je Wii Remote omdraaien. Zo gaat het met alle objecten die je moet gebruiken en het is gewoon erg leuk. Het betrekt je ook veel meer in het spel in plaats van het bekende "use key on door" principe wat normaal het geval is bij adventures. Dit is gewoon erg leuk om te doen en ze hebben een aantal erg creatieve dingen hiermee gedaan. Vooral het spooklevel behoort tot één van mijn favoriete werelden.

Maar het werkt niet altijd even lekker. Zo moet je bijvoorbeeld in een level gaan vissen. Ik kreeg het niet voor elkaar om het echt goed te doen. Het leek of de Wii Remote met een vertraging reageerde. Zo zijn er nog een aantal dingen die niet helemaal lekker werkten. Het ergste punt is terug te vinden in het laatste level. Ik kan niet teveel verklappen, maar het werkt niet zoals het normaal gaat en ik heb zelfs een walkthrough moeten gebruiken om er achter te komen wat voor beweging ik moest maken. Er zijn ook een muziekpuzzels waar je dirigent moet spelen. Persoonlijk vond ik dit erg leuk (vooral ook omdat het bekende liedjes zijn uit andere spellen) maar ik had ook hier het idee dat het niet helemaal lekker werkte. Soms kwamen er tonen uit mijn Wii Remote die ik alleen had aangegeven. De zigzag lijn is ook erg vreemd en hadden ze van mij achterwege mogen laten.

Nu een punt waar ik me echt zwaar aan heb lopen irriteren. Ik heb het over het vastlopen in levels. Ja, je kan doodgaan in dit spel, maar dat vind ik niet belangrijk. Als je doodgaat in dit spel komt dat omdat je dingen niet goed doordacht heb. Eigen schuld en daar heb ik dus geen problemen mee. Maar wat ik verschrikkelijk vind, is dat je echt compleet vast kan komen te zitten in een level zonder dat je het zelf door heb. Ik heb vooral in de grote levels soms weleens een half uur rond gelopen, dingen uit geprobeerd maar niets werkte. Uiteindelijk besluit ik om een hint aan The Oracle te vragen. Die laat vervolgens een steen op mijn hoofd vallen en vertelt doodleuk dat ik een grote, onherstelbare fout heb gemaakt. Leuk hoor, maar laat me dat dan gelijk weten. Na een onherstelbare fout is er geen feedback, er zijn geen knoppen om een level te resetten of iets dergelijks. Erg slecht en dat reken ik het spel zwaar aan.

Mocht je het spel voor de eerste keer uitgespeeld hebben, dan ben je zeker nog niet klaar. In je schuilplaats is een grote boekenkast. Daarin zijn een aantal boeken waarbij je dingen vrij kan spelen. Dit varieert van filmpjes, muziek en schetsen tot de voorwerpen en karakters die je in het spel tegenkomt. Voor het vrijspelen van alle voorwerpen zal je Maddy wel enorm vaak erop moeten sturen. Nadat je het spel voor het eerst uitgespeeld heb kan je levels opnieuw spelen waarna er extra schatkisten te vinden zijn. Meestal door een level op een andere manier uit te spelen. Maar het grootste gedeelte van de schatten komt van Maddy en het kan dan ook erg lang duren eer je alle boeken gevuld hebt.

Puzzels
Ieder level is één grote puzzel. De bedoeling van ieder level is dat je een schatkist bereikt. Maar daar moet je wel iets voor doen. Wat? Dat moet je zelf uitvinden en dat is juist het leuke aan de puzzels in dit spel. Voor de puzzels moet je vooral gebruik maken van de voorwerpen. Zoals ik bij gameplay aangaf zijn dat in feite de bekende inventory puzzels, alleen dan moet je bijvoorbeeld de sleutel echt omdraaien. Dit is erg goed uitgewerkt, leuk om te doen en men maakt gewoon erg goed en creatief gebruik van de omgeving. Sommige puzzels zijn ook op meerdere manier op te lossen. Maar ook de pittige puzzels zijn niet vergeten. Het is allemaal vrij logisch, op één puzzel na. Ik kwam hier echt vast te zitten. Uiteindelijk bleek dit te liggen aan mijn beperkte kennis van het dierenrijk maar dat hadden ze moeten ondervangen. Maar de puzzels zijn verder leuk en zeker niet makkelijk.

Het punt wat ik bij gameplay al aangaf over het vastlopen in een level keert ook hier terug als grootste klacht. Het is eigenlijk belachelijk dat je vast kan lopen in het spel zonder te weten dat je een onherstelbare fout heb gemaakt. Het is nu vooral trail-and-error. Je kan ook doodgaan bij de puzzels, maar dat gebeurd alleen als je dingen niet goed heb doorgedacht.

Graphics
De graphics zijn prachtig. De levels zien er stuk voor stuk schitterend uit. Het is kleurrijk, vrolijk, met veel details en mooie belichting. Een heerlijke wereld om te verkennen. De eindbazen zien er ook zeer indrukwekkend uit en sommigen gevechten voelen haast episch aan. De karakters en dieren zijn over het algemeen schattig. Alleen hadden sommige (vooral de wat onbelangrijke) karakters wel wat gedetaileerder gemogen.

Nu een paar negatieve puntjes. Er gebeurd een hoop op het scherm maar alles wordt soepel en snel weergegeven. Alleen in het laatste level valt de framerate op bepaalde plaatsen behoorlijk naar beneden. Verder werkt de camera bijna overal goed. Er is alleen één level waarin de camera roet in het eten gooit. Ik kwam hierdoor vast te zitten. Dit kwam alleen in dat level voor, in de overige levels werkt het erg goed. Als laatste is het op sommige punten wel duidelijk dat het spel iets moet laden. Er gebeurt dan voor een moment helemaal niets. Dit hadden ze wellicht iets beter uit kunnen ondervangen.

Muziek
De muziek is ook in één woord prachtig. Het past perfect bij de sfeer die het spel laat zien en ieder level heeft zijn eigen geluid. Het lijkt soms wel of er een heel orkest staat te spelen. De muziek is verder aanstekelijk en blijven lekker hangen. Niets op aan te merken.

Er is veel geklaagd over de stemmen, maar ik vond het zelf wel mee vallen. De stemmen zijn voornamelijk Japans en in het begin klinkt het vreemd. Maar je went er snel aan, waarna het het spel juist iets aparts geeft. Wel raar dat de stem van Johnny Style wel in het Engels is. Hij klinkt erg cool en hij had van mij meer tekst mogen krijgen.

Conclusie:

Verhaal: Het verhaal heeft niet zoveel om het lijf. Het is voorspelbaar en met enkele bekende cliche's maar een mooi einde. De personages zijn ook schattig, maar het is jammer dat een aantal niet veel beter zijnn gebruikt. Maar verder zijn het verhaal en de dialogen leuk, al zakt de humor wat in naarmate het spel vordert.

Gameplay: De Wii Remote wordt op een uitstekende en vernieuwende wijze gebruikt. Over het algemeen werkt het erg lekker, jammer van die paar dingen die niet helemaal goed werken. Verder is het vastlopen in een level erg irritant. Hierdoor een 8.

Puzzels: Op een enkele na zijn ze erg goed uitgewerkt en leuk om te doen. De Wii Remote wordt op een erg goede manier in de puzzels verwerkt.

Graphics: Een prachtige grafische stijl. Veel vrolijke kleuren, mooie detaillering, sfeervolle belichting en schattige karakters. Een dikke 8,5.

Muziek: De muziek is heerlijk. De Japanse stemmen vallen een beetje tegen, maar je went er snel aan.

Eindconclusie: Zack and Wiki is een erg leuke adventure geworden die erg goed gebruikt maakt van de Wii Remote. Verder heeft het spel leuke puzzels, creatieve levels en prachtige graphics en muziek. Jammer alleen dat het verhaal niet veel om het lijf heeft, niet alle toepassingen voor de Wii Remote even goed werken en dat je vast kan lopen in een level zonder enige vorm van feedback. Dus wat voor cijfer moet ik deze adventure geven? Ik zit te twijfelen tussen een 8 en een 8,5. De eerder genoemde minpunten trekken het cijfer echter naar beneden. Hierdoor geef ik het spel een dikke 8, met de extra melding dat het een dikke aanrader is voor iedereen die houdt van adventures of in het bezit is van de Wii. Houdt je van adventures en heb je een Wii, dan is dit zeker een verplichte aanschaf.