Home > Reviews > Intrigue at Oakhaven Plantation

Intrigue at Oakhaven Plantation

Intro
Intrigue at Oakhaven Plantation is het tweede spel dat Cindy Pondillo maakte. Haar eerdere spel (Hauntings at Mystery Manor) kreeg redelijk wat kritiek en Cindy beloofde al deze op- en aanmerkingen mee te nemen in dit tweede spel. In deze review gaan we bekijken of Cindy een stijgende lijn in haar spellen weet te brengen.

Intrigue at Oakhaven Plantation is overigens te verkrijgen via de website van Cindy Pondillo, Mystery Manor.

Verhaal
Het verhaal speelt zich af op een oud landhuis. Simone Allain, de huidige bewoonster, voelt dat ze niet lang meer te leven heeft en daarom nodigt ze haar kleinkind Daphne uit om langs te komen. Simones man is namelijk al 20 jaar dood en het huis moet volgens Simone binnen de familie blijven. Daphne is al lang niet meer in het landhuis geweest en voldoet graag aan het verzoek. Eenmaal aangekomen hoort ze van haar grootmoeder wat meer over haar moeder.

Zij heette Rachel en was vroeger een veelbelovende rechtenstudente. Toen ontmoette ze Jacques Minuit, wiens familie in de buurt van het landhuis woonde. Hij was volgens Simone een louche figuur die zich bezighield met gokken. Rachel werd volgens Simone verliefd op hem doordat zijn moeder, Hattie Minuit, haar behekste en ze ging samen met Jacques in het moeras wonen. Grootvader was daar zo boos over geworden dat hij met geweer en al naar ze toe was gegaan om Jacques te doden en Rachel mee naar huis te nemen. Toen hij echter aankwam sprong Rachel voor haar man met de boodschap dat ze zwanger was. Grootvader kon de trekker niet meer overhalen, kwam als een gebroken man terug en stierf niet lang daarna. Een hele tijd daarna stond Rachel opeens weer voor Simones deur. Ze was krankzinnig geworden, maar had wel de tegenwoordigheid van geest om haar kind af te staan aan Simone omdat ze er zelf niet meer voor kon zorgen. Zo was Daphne terecht gekomen bij haar pleegouders, de zus van Rachel en haar man.

Simone wil het huis dus nalaten aan iemand van de familie Allain. Ze heeft daarom naast Daphne ook haar neef Dominique uitgenodigd. Hij is de neef van Daphne, geadopteerd door de de man van Simones zus. Samen waren ze vroeger vaak op het landhuis en ze hadden altijd een hele goede band. Om te beslissen wie van de twee nu het landhuis krijgt moeten ze een aantal puzzels oplossen. Wie de meeste puzzels oplost heeft natuurlijk gewonnen en krijgt het landhuis en de grond eromheen.

Gameplay
Het spel is wederom gemaakt met de gratis software van AGS (AdventureGameStudio) en het werkt eigenlijk op dezelfde manier als Mystery Manor. Het is een point and click adventure dat stilstaande beelden gebruikt. De cursor verandert in een handje als je op een voorwerp kunt klikken. Elke kamer kun je vanuit één gezichtspunt zien en je kunt naar de volgende kamer gaan door op de desbetreffende deur te klikken. Terug ga je door linksonderin op een deurklink te drukken. Er zijn vele kamers in het huis waar je je kunt begeven waar je dan voorwerpen of puzzels kunt vinden.

Vooral in het begin is het een kwestie van pixelhunten om alle voorwerpen in de kamer te vinden. Dat is niet erg moeilijk aangezien de voorwerpen die je kunt meenemen een beetje naar voren komen. Je kunt echter alleen op de voorwerpen klikken die je kunt meenemen of waarmee je een puzzel start, waardoor er eigenlijk niet al te veel te vinden is. Dit is wel jammer, ik vind het wel leuk om wat meer kleine dingetjes te weten te komen door op allerlei verschillende voorwerpen te drukken.

Een leuke toevoeging aan de gameplay is dat je met twee personages kunt spelen. Dominique en Daphne hebben allebei de taak gekregen om de puzzels in het huis op te lossen en je zult dan ook regelmatig tussen de twee personages wisselen. Als je even niet meer verder komt met de ene, dan ga je gewoon weer even verder met de andere. Het is naast een leuke toevoeging ook nog eens een slimme oplossing van Cindy om het spel langer te maken. Allebei de personages hebben andere voorwerpen in de kamers liggen en andere puzzels om op te lossen, dus je kunt twee keer het hele huis doorlopen om het spel uit te spelen. Het aantal opgeloste puzzels wordt bijgehouden, zodat je goed kunt zien hoe elk van beide personages presteert.

Puzzels
Vooral op het gebied van puzzels heeft Cindy voor een andere aanpak gekozen. In Mystery Manor was het vooral een kwestie van voorwerpen zoeken en deze naar de plek brengen waar het voorwerp nodig was. Nu ligt het zwaartepunt op echte puzzeltjes. Er zijn nog steeds voorwerpen in de kamers te vinden, maar deze zijn enkel om de echte puzzels te activeren.

Veel van deze puzzels zijn gebaseerd op het onthouden van series. Zo is er bijvoorbeeld de puzzel met de pooltafel (hier rechtsonder). Je moet een voor een de ballen in de gaten stoppen, maar er is een bepaalde volgorde waarin dat moet gebeuren. Eerst moet de groene erin, dan de rode en ga zo maar door. Doe je er eentje verkeerd, dan kun je weer van voor af aan beginnen.

Ook zijn er weer kennispuzzels. Je leert bijvoorbeeld door een boek te lezen de verschillende effecten van verschillende theebrouwsels. Dat moet je je later herinneren om de goede plaatjes met de juiste effecten te combineren.

Al deze puzzels zijn met een beetje geduld wel op te lossen. Echt moeilijk wordt het nooit en mede daardoor ben je ook nu weer snel door dit spel heen. Na enkele uren (Cindy zegt op haar site 5 uur) zou je wel bij het einde kunnen zijn. Dit is natuurlijk wel jammer.

Graphics
Qua graphics is er niet zo heel veel veranderd. Er zijn wel andere mensen gezocht voor de graphics (Rebecca Cox en Bill Munns), maar de stijl is wel ongeveer hetzelfde. Het grootste deel van het spel speel je in het oude landhuis met haar verschillende kamers, allemaal met oog voor detail ingericht. Anders dan het vorige spel is de de menubalk. Deze is nu speciaal voor het spel gemaakt, wat het allemaal tot een beter afgewerkt geheel maakt. De vijf personages in het spel die je tegenkomt doen nogal statisch aan, maar passen wel bij de rest van de omgeving.

De resolutie is 640x480, omdat dat de hoogste resolutie is die AGS ondersteund. Dat is jammer, omdat bijna alle computers tegenwoordig een hogere resolutie hebben.

Muziek
De muziek is erg aangenaam om naar te luisteren. Het is een mix van rustige pianodeuntjes en soms jazzy muziek. Buiten zijn er allerlei omgevingsgeluiden, zoals kwetterende vogeltjes. Er zijn verder geen stemmen in het spel, de gesprekken worden allemaal in tekstvakken gevoerd, waarbij via verschillende kleuren duidelijk wordt wie er aan het woord is.

Conclusie:

Verhaal: Het verhaal zit goed in elkaar en je wilt graag uitzoeken wat er nu eigenlijk gebeurd is. Het einde zie je op een gegeven moment wel al een beetje aankomen...

Gameplay: De twee personages zijn leuk bedacht, maar het spel heeft qua gameplay niks nieuws te brengen. Het spel is ook erg kort, het is in een paar uurtjes uit te spelen.

Puzzels: Leuke puzzels, de een wat lastiger dan de andere, maar vaak redelijk makkelijk op te lossen. Veelal gebaseerd op het onthouden van de goede volgorde.

Graphics: Sfeervolle kamers, af en toe wat animatie. Maar het doet allemaal nog steeds erg statisch aan.

Muziek: Erg prettige muziek. Toch wel het beste puntje in het spel.

Eindconclusie: Cindy heeft de kritieken op Myster Manor ter harte genomen en voor dit tweede spel enkele dingen aangepast. Het is een sfeervolle (helaas ietwat korte) adventure geworden.