Home > Reviews > Resonance



Resonance

Intro
Een paar weken geleden kregen we een preview-versie van Resonance, een spel van ontwikkelaar Xii Games dat al vijf jaar in ontwikkeling was en nu eindelijk door Wadjet Games uitgegeven wordt. Ik was erg onder de indruk van deze demo vanwege de interessante personages en unieke gameplay (je gebruikt herinneringen alsof het voorwerpen in je inventaris zijn) en was erg benieuwd hoe de uiteindelijke versie zou worden. Inmiddels is het spel uit, dus kon ik verder met het verhaal.

Verhaal
De demo was het eerste hoofdstuk van het spel. Het begint met indringende beelden uit het journaal waarin verslag wordt gedaan van een serie rampen die gelijktijdig op allerlei plaatsen in de wereld gebeuren. Vervolgens gaan we zestig uur terug in de tijd en volgen we vier verschillende personages die uiteraard meer met elkaar te maken blijken te hebben dan ze in eerste instantie zelf doorhebben.

Anna is een dokter op de eerstehulp-afdeling van een ziekenhuis. Al vroeg in haar leven is ze wees geworden, en haar lievelingsoom verdween uit haar leven toen ze hem het hardst nodig had. Als gevolg van die omstandigheden is ze gevoelig en onzeker, en heeft ze regelmatig nachtmerries over monsters en achternagezeten worden. Ed werkt in een laboratorium van een deeltjesversneller. Zijn baas heeft een belangrijke ontdekking gedaan die voor goede dingen gebruikt kan worden maar in de verkeerde handen ook een uiterst gevaarlijk wapen zou kunnen zijn. Zijn baas wil de onderzoeksresultaten van "Project Resonance" vernietigen om te voorkomen dat misdadigers ermee aan de haal gaan, maar Ed wil hem tegenhouden en gaat snel op weg naar het lab. Ray, een journalist, is op het spoor van een complot dat met een softwareprogramma in een ziekenhuis te maken heeft. Waarom slaan ze daar alle DNA-profielen op zonder mensen daarvoor om toestemming te vragen? Hij probeert in de ziekenhuiscomputer in te breken om meer informatie te achterhalen. Bennet, tenslotte, is een politie-detective. Als de stroom uitvalt wordt hij van zijn onderzoek bij een postkantoor teruggeroepen en moet hij naar een ontploffing in een laboratorium, het laboratorium waar Ed werkt. Het lukt Ed en Bennet om Eds baas te vinden in de rokende puinhopen, maar hij is zwaargewond. Eenmaal in het ziekenhuis blijkt hij Anna's oom te zijn, maar hij overlijdt voor ze hem ook maar iets hebben kunnen vragen. Hij kan alleen nog een cryptische zin uitbrengen.

Aan het eind van het eerste hoofdstuk komen alle vier de verhalen bij elkaar en vanaf dan kan je alle vier de personen afzonderlijk of in groepjes besturen. Het viertal moet samenwerken om uit te zoeken waar het mis is gegaan en de ontdekking van de professor uit handen van kwaadwillenden te houden. Daarvoor moeten ze eerst de plannen zien te vinden, want zelfs Ed weet niet waar zijn baas ze verstopt heeft. Het verhaal is spannend en geloofwaardig geschreven en houdt je aandacht gedurende het hele spel vast. Ook de personages zijn zodanig realistisch beschreven dat je met ze mee gaat leven. In het begin staan ze wantrouwend tegenover elkaar, maar na verloop van tijd weten ze wat ze aan elkaar hebben en beginnen ze elkaar te waarderen. Dit is erg goed gedaan. Een paar totaal onvoorspelbare plottwists garanderen dat je een aantal keer echt ademloos zit te kijken wat er nu weer gebeurt.

Gameplay
Resonance is gebouwd met de AGS-engine (Adventure Game Studio). Daardoor is de basis gewoon standaard point-and-click. Echter, zoals in de preview besproken, een van de dingen die Resonance anders maakt dan andere adventures is het systeem van herinneringen. Naast je gewone inventaris met voorwerpen, heb je twee soorten geheugen tot je beschikking. Je langetermijngeheugen wordt vanzelf aangevuld als je bepaalde dingen ziet of doet. Door de langetermijngeheugen-fragmenten kom je langzaam maar zeker meer te weten over de personages en hun verleden. Deze herinneringen kun je op elk gewenst moment als een soort filmpje opnieuw afspelen om je geheugen even op te frissen, bijvoorbeeld om een aanwijzing opnieuw te zien of iets wat iemand gezegd heeft nog eens te horen. Het kortetermijngeheugen kan je zelf vullen: door een voorwerp naar je geheugen te slepen wordt het daar opgeslagen en kun je tijdens een gesprek dit voorwerp weer oproepen, ook als het zich in een heel andere locatie bevindt. Zo kan je dus ook vragen stellen over dingen die je niet mee kan nemen zoals grote machines of gebouwen.

Voorwerpen en herinneringen zijn ook vrij tussen de vier personen uit te wisselen, al willen ze bepaalde voorwerpen om allerlei redenen natuurlijk liever zelf houden (de detective zal zijn pistool niet afgeven en Anna geeft de overlijdensverklaring van haar oom niet af) en zo kun je puzzels oplossen. Een grote verbetering ten opzichte van de preview/demo is de uitbreiding van het aantal 'slots' voor je kortetermijngeheugen. In plaats van drie, waardoor je toch nog vaak heen en weer moest lopen om alle mogelijk interessante dingen met iemand te bespreken, zijn het er nu zeven, waardoor je veel minder vaak de herinneringen hoeft te overschrijven met nieuwe. Soms word je zo in het verhaal meegezogen dat je totaal vergeet om interessante voorwerpen op te nemen in je kortetermijngeheugen, zodat je alsnog terug moet naar een vorige locatie om erover te kunnen praten op het moment dat het nodig is.

Voor bepaalde handelingen en opgeloste puzzels krijg je punten (en als je op 'Steam' speelt, waar het spel vanaf 25 juli beschikbaar is, kun je achievements verdienen). Door niet alles te bekijken, dingen in eerste instantie 'fout' te doen of tijdens een gesprek bepaalde opties te kiezen loop je punten mis. Het is dus aan te raden vaak op te slaan zodat je andere opties kan kiezen en kijken of je zo meer punten kan halen.

Overigens is er een aantal minuten voor het einde een gesprek met een hoop keuzemogelijkheden die het einde bepalen. Een verkeerde keuze leidt tot de dood en een aantal paden leiden tot verschillende eindes. Een paar keer moet je met je muis een beweging maken, zoals een touw doorsnijden met een scherp voorwerp of een hendel draaien. Dit is een leuke afwisseling maar helaas wordt de beweging niet altijd goed herkend, waardoor je soms een paar keer moet proberen. Als de scene dan ook nog eens getimed is en je 'dood' gaat en punten verliest kan dat behoorlijk frustrerend zijn, maar over het algemeen werkt het soepel.

Puzzels
Een groot deel van de puzzels in Resonance zijn inventarispuzzels, die zowel gebaseerd zijn op het vinden van de juiste voorwerpen om te gebruiken als op het combineren van de juiste herinneringen om mensen aan het praten te krijgen over bepaalde onderwerpen. Mede door de enorme hoeveelheid mogelijkheden tot uitwisselen van dingen en herinneringen met andere personages is het nog best ingewikkeld om de goede trigger te vinden en het vereist een flinke portie 'buiten de gebaande paden'-denken om sommige puzzels op te lossen. Zo kunnen sommige personen door hun beroep of persoonlijkheid bepaalde locaties wel of juist niet betreden (als je vanwege een verbrijzelde schouder een metaalplaat in je rug hebt kom je liever niet in de buurt van een elektromagneet en alleen ziekenhuispersoneel kan het mortuarium betrdeden). Daarnaast zijn er computers om te 'hacken', geheimschriften om te ontrafelen en dialoogpuzzels waarbij je een aantal keuzes moet maken om de persoon met wie je praat gegevens te ontfutselen.

Het spel kan soms genadeloos zijn bij foute keuzes (je kan bijvoorbeeld iemand niet nog een keer bellen als hij boos de telefoon opgehangen heeft). Je komt dan echter niet vast te zitten, de tijd wordt een stukje teruggespoeld en je kan het nog een keer van voren af aan proberen, je loopt dan echter wel de met het gesprek te verdienen punten mis. De puzzels zijn goed verwerkt in het verhaal en je krijgt nergens het idee dat je maar een beetje bezig wordt gehouden om het spel langer te maken. Sommige puzzels hebben meerdere oplossingen. Als je even vastzit loont het de moeite om met de andere personages te praten, vaak geven ze je een subtiele hint over wat je zou kunnen proberen. Ook kan je altijd met een andere persoon nog een keer naar de voorwerpen kijken of met de mensen die je ontmoet praten, wie weet hebben ze andere inzichten of krijgen ze andere antwoorden.

Graphics
Als je naar de screenshots kijkt, lijkt Resonance misschien ouderwets en simpel, maar de retro-look is toch erg charmant en opvallend gedetailleerd. Subtiele kleurverschillen en animaties in de achtergrond zorgen voor een heerlijke sfeer en een levendig aandoende wereld. Toch is het soms moeilijk om bepaalde voorwerpen te vinden omdat ze erg klein zijn en nauwelijks opvallen in de achtergronden.

Muziek
In eerste instantie had Vincent 'Twelve' Wesselmann, de ontwikkelaar, ervoor gekozen geen stemacteurs te gebruiken. Uitgever Wadjet Eye stond er echter op dat dit toch gebeurde voor ze het spel wilden uitgeven en niet zonder reden. Op de een of andere manier is het toch moeilijk je in te leven in een spel zonder stemmen. Gesproken dialoog is nu echt gesproken, gedachten zijn 'stil' en alleen in tekst uitgedrukt, wat een prima keus is. De gebruikte acteurs passen uitstekend bij hun rollen en weten goed de diverse emoties in het spel over te brengen. Daarbij komt dan nog de melodische soundtrack die nergens de boventoon voert maar zachtjes bijdraagt aan een goede atmosfeer.


Conclusie:
Verhaal: Meteen vanaf het begin grijpt het verhaal je aandacht, en het blijft spannend tot het eind. Alle losse eindjes worden ook netjes weggewerkt.
Gameplay: Het idee om herinneringen als inventaris te gebruiken om zo over dingen die je niet mee kan slepen vragen te stellen is erg leuk gevonden en het werkt prima. Een paar keer had ik problemen om een muisbeweging correct herkend te krijgen.
Puzzels: Leuk om te doen en redelijk pittig, maar nergens zo moeilijk dat je er niet uitkomt.
Graphics: Niet iedereen is gecharmeerd van de ouderwets aandoende pixel-look, maar het is sfeervol gedaan en er is genoeg te zien.
Muziek: De muziek blijft op de achtergrond en valt niet echt op. De stemacteurs zijn prima.
Eindconclusie: Resonance heeft een intrigerend verhaal en is een spannende sci-fi thriller met innovatieve gameplay en mooie retro-stijl graphics. Door je herinneringen als een soort alternatieve inventaris te gebruiken en de sympathieke personages blijft het spel boeien tot het einde.
blog comments powered by Disqus

 

Ga je op vakantie dit jaar?
Ja
Nee
View Results