Home > Reviews > Kaptain Brawe: A Brawe New World
Intro Verhaal
Samen met de altijd opgewekte en eerlijke Brawe rol je in dit verhaal van de ene verrassing in de andere. Net als je denkt een probleem opgelost te hebben, gebeurt er weer iets, dat je geboeid laat verder spelen. Want nadat je het gecrashte ruimteschip eindelijk hebt gevonden, blijkt dat het van een stel ruimtepiraten, de ‘Kribbs’ is en dat ze een hele vreemde lading hebben. En wie is die SHE die ook op zoek is naar de lading en waarom? Aldus krijgt Brawe te maken met gekloonde ruimtepiraten, ontvoerde wetenschappers en complotten om de werelden te veroveren. En tot overmaat van ramp zadelt het hoofd van politie hem op met een controleur. Hoewel hij dat achteraf niet zo erg vindt, want agent Zero is erg sexy. Ze lijkt niet alleen sprekend op de pin-up poster die hij boven zijn bed heeft hangen, ze blijkt het zelfs te zijn en werkt undercover bij de ruimtepolitie! Brawe is de karikatuur van een toegewijde orde handhaver, en je kunt niet anders dan meeleven met zijn rare avonturen en glimlachen om de maffe manieren waarmee hij zich uit benarde situaties redt. Als hij gevangen zit en ondervraagd wordt, begrijpt hij het woord informatie niet. Hij zegt dan ook dat je niet in je eentje in formatie kunt staan, tot frustratie van zijn ondervrager. De dialogen zijn niet om te schaterlachen, maar er zit voldoende humor in om je opgewekt verder te laten spelen. Ze verschijnen in een duidelijk en groot lettertype op je scherm. Ze blijven staan tot je zelf verder klikt, dus je hebt alle kans om te begrijpen wat er gezegd wordt. De Kroatische makers van het spel hebben een briljante oplossing gevonden voor eventuele taalfouten in de Engelse tekst. Kapitein Brawe, die bijvoorbeeld een robot heeft die Rowboat heet en Cargo als Kargo spelt, Â heeft een spellingsprobleem, waar hij door bemanningslid Kralek ook vaak sarcastisch op gewezen wordt. Gameplay Alle opgeraapte voorwerpen gaan naar je inventaris, die als een tasicoon altijd links onderaan in je scherm wacht tot je hem opent. In je inventaris kun je de voorwerpen ook apart bekijken en gebruiken. Het is wel jammer dat je nooit ziet hoe Brawe iets in zijn handen heeft of gebruikt. Als je een voorwerp uit je inventaris haalt er daarmee op een ander voorwerp in beeld klikt, dan zie je hoe Brawe even zijn arm strekt, meer niet. Vervolgens verschijnt dan een tekst in beeld die je laat weten of je actie succes had.
Je bestuurt tijdens het spel niet alleen Brawe, maar later ook Luna en Danny. Overschakelen gaat heel eenvoudig door op het portreticoon van de karakters te klikken. Links onderaan in je scherm vind je ook een boekicoon. Hierin vind je een takenlijst. In de casual modus zijn de taken voorzien van stapsgewijze hints, die echter niet alle spelplezier wegnemen door je alles voor te kauwen. Ook met de hints zul je zelf het nodige speurwerk moeten verrichten. Soms kan het wel eens moeilijk zijn een bepaald voorwerp te vinden. Maar ook daar is een prima oplossing voor: klik op het vraagteken dat altijd rechts onderaan in je scherm staat en je krijgt alle actieve punten te zien. Verder is er links boven een icoon waarmee je naar het menu gaat. Puzzels Naast de inventaris puzzels zit er ook een ‘persoonlijkheidstoets’ in, waarin je vragen moet beantwoorden. De meerkeuze antwoorden zijn zo maf, dat als je je een beetje inleeft in wat de uitkomst van de toets moet zijn, het best wel te doen is. Verder kunnen sommige problemen pas opgelost worden als je de juiste vragen stelt. En die kun je pas stellen, nadat je ergens naar gekeken hebt. Voor een nieuwsgierige speler natuurlijk geen probleem. En raak je gefrustreerd door de onnozele Brawe, die zelfs een gebruiksaanwijzing moet vertalen voor een machine waar hij alleen maar op een knop hoeft te duwen, dan compenseer je dat door even met bemanningslid Kralek te praten, die altijd wel een sarcastische opmerking paraat heeft. Dat geeft je als speler in ieder geval het gevoel dat het niet aan jou ligt als je de machine niet aan de gang krijgt.
Graphics De kleuren zijn heel mooi gekozen. Veel in bordeauxrood en paars en bruin . Dit geeft een warm gevoel en doet tegelijk ‘ouderwets’ aan, passend bij het 1834 tijdperk waarin zich alles afspeelt. Want ondanks de ruimtevaart en de technische snufjes ademt het geheel een nostalgische sfeer uit, door de houten ruimteschepen en houten robots, of een communicatieapparaat dat eruit ziet als een grammofoon en met morsetekens werkt. Naast het houten ruimteschip bezoek je ook vreemde planeten. Maar ook hier zie je aan de min of meer vertrouwde omgeving dat ze gekoloniseerd zijn door mensen. Zelfs de aliën wetenschappers zien eruit als aardse knuffeldieren. Er is heel veel te bezoeken en te ontdekken en elke planeet en scene heeft zijn eigen visuele charmes, van Jamaicaans aandoende hotel tot ijzige grotten. Er zijn echter vrijwel geen animaties in de omgevingen. Geen bewegende bladeren, wolken of water. Zelfs de oude man op het wiebelpaardje zit stil. De animaties die onderdeel uitmaken van een actie, zoals dreigen met een wandelstok zijn uitstekend ingepast Muziek
Het went heel snel om zonder stemgeluid te horen, door de dialogen te stappen. Het gebrek aan stemmen wordt prima gecompenseerd door de achtergrondmuziek en –geluiden. Elke planeet en scene heeft zijn eigen aanstekelijke riedeltje. Voor je het in de gaten hebt, zit je mee te neuriën, terwijl je op het kerkhof van een exotische planeet rondstruint.
|
|
|||||||||