Home > Reviews > Hotel



Hotel

Intro
Cateia Games, een klein team van game-ontwikkelaars, heeft zich toegelegd op het maken van casual games. Niet al te grote, niet al te moeilijke spellen, die voor iedereen geschikt zijn. Een leuke kennismaking met het genre voor beginners en een leuk tijdverdrijf voor de meer gevorderden. Nadat ze vorig jaar de goed ontvangen “The Legend of Chrystal Valley” uitbrachten, komt Cateiea games nu met “Hotel”, eveneens een point&click adventure met mysterieuze bovennatuurlijke elementen in het verhaal.

Verhaal
Detective Bridget "Biggy" Brightstone van de New Yorkse politie geniet van haar zon-zee-strand-vakantie in Frankrijk, als ze wordt opgebeld door haar chef. Hij vraagt haar om een persoonlijke gunst. In een middeleeuws kasteel in de buurt, dat als hotel in gebruik is, werd een waardevolle halsketting gestolen. De onbekende eigenaresse ervan ligt nu in een coma en niemand begrijpt waarom. Bridget is na enige aarzeling bereid de zaak te onderzoeken. Na een nachtelijk ritje komt ze voor de poort van het kasteel aan. En vanaf het moment dat Bridget arriveert, blijkt dat dit geen gewone zoektocht naar een verdwenen halsketting is. Want waarom wordt Bridget in haar onderzoek zo tegengewerkt door de lokale politie? En die vreemde personen die eruitzien als Tempeliers en ’s nachts door de gangen van het kasteel zwerven? Droomt Bridget of zijn ze er werkelijk? Als ze dan ook nog geheime gangen en Egyptische voorwerpen ontdekt, wordt het allemaal pas echt interessant.

Het verhaal is goed opgebouwd. Stapje voor stapje ontdek je steeds weer nieuwe dingen, die op hun beurt weer nieuwe vragen oproepen. Zo blijf je geboeid verder spelen. Jammer is alleen dat het spel te kort is om de diverse elementen goed uit te werken. Egyptische mummies en Tempeliers en Middeleeuwse kastelen met geheime doolhoven. Ieder voor zich zou dat al een compleet verhaal kunnen vormen. Samen in één spel is soms teveel van het goede, maar de manier waarop het verwerkt wordt is zonder meer prima in orde.

Er lopen maar weinig karakters rond: Bridget, de lokale inspecteur, de hoteleigenaar en zijn vrouw en de dame in coma. Ze passen echter goed in het verhaal en gedragen zich precies zoals je zou verwachten, zelfs “Cleopatra” en “Koning Arthur”.

Gameplay
Op het moment dat Bridget bij de kasteelpoort arriveert, kun je gebruik maken van een kleine tutorial, waarin je al spelend leert om iets te bekijken (links klik), de inventaris te openen (rechts klik) en je GSM te gebruiken (dubbel klik). En meer hoef je eigenlijk ook niet te doen in dit spel.

De dingen in je inventaris gebruik je op een natuurlijke manier. Zo is er bijvoorbeeld een plaat met vier bouten. In veel spellen hoef je dan maar met een moersleutel op de plaat te klikken en alle bouten zijn ineens weg. Hier niet. Je zult elke bout apart moeten losmaken en zo hoort het ook. Al moet ik erbij zeggen, dat het wel vreemd is, dat je dan die sleutel steeds weer uit je inventaris moet halen. Je zou toch denken dat Bridget hem gewoon in haar handen houdt, als ze vier bouten ziet en hem niet na ieder bout weer wegstopt. Maar dat zijn kleinigheden in een verder prima spelbediening.

Er is een mogelijkheid om sneltoetsen te gebruiken om bijvoorbeeld je spel op te slaan of naar het menu te gaan, maar ook dit kan via een muisklik. Je toetsenbord is alleen noodzakelijk als je Bridget wilt laten rennen. In dat geval moet je de spatietoets ingedrukt houden. In point&click adventures een hele vreemde optie, maar verder niet onhandig. Zoals tegenwoordig in casual games gebruikelijk is, slaat ook dit spel automatisch op, als je het verlaat, maar gelukkig is er ook een optie om zelf je spel op te slaan op het moment dat jij dat wilt. Heel prettig als je een poosje niet gespeeld hebt en een stukje of een leuke puzzel. opnieuw wilt doen.

Er zit een “hint” knop in het spel. Het vreemde was echter dat deze knop geen hints geeft, maar alleen de hotspots en de uitgangen laat zien. Wil je wel echte hints, dan kun je het beste de “collector’s edition” kopen. Hierin zit een ingebouwde complete walkthrough, die op elk moment tijdens het spelen bereikbaar is.

Puzzels
Het spel is een traditionele adventure. Er zijn voorwerpen die je moet oprapen en al of niet gecombineerd ergens anders moet gebruiken. Er zijn puzzels om op te lossen en mensen om mee te praten. Je blijft tijdens het hele spel druk bezig.

Omdat het spel heel erg lineair is, zal dit nergens grote problemen geven. Het een volgt logischerwijze op het andere. Zie je in een nauwe spleet een sleutel, dan ga je uiteraard op zoek naar een metaaldraadje, waarmee je hem eruit kunt wippen. Laat de inspecteur je bijvoorbeeld niet in de kamer waar de diefstal gepleegd is, dan is het logisch dat je hem probeert weg te krijgen. De brandmelder die je in je kamer ziet, is voldoende hint om op zoek te gaan naar lucifers, toch? De voorwerpen die je nodig hebt bij het oplossen van de problemen, zijn altijd ergens in de buurt te vinden. Gewoon goed rondkijken en/of de hintknop gebruiken.

Niet alle puzzels zijn echter gebaseerd op het zoeken en gebruiken van voorwerpen. Er zitten ook ruim voldoende logische puzzels in dit spel. Variërende van het overbekende opnieuw in elkaar puzzelen van een verscheurd stuk perkament en het laten branden van alle lampjes, tot leuke variaties van minigames als het laten stromen van water van de ene plek naar de andere of het laten rollen van een balletje in een doolhof, zonder in de gaten te vallen. Natuurlijk zit ook het door veel adventure spelers gehate doolhof in dit spel. Het doolhof is niet groot, maar het wordt moeilijker gemaakt te zien waar je loopt, omdat het donker is en je alleen het licht van je lamp hebt. Er is ook een puzzel waarin je een aantal blokjes opzij moet schuiven. Dit zou op zich niet moeilijk zijn geweest, als het schuiven soepel ging. De makers van het spel hebben echter de schuifruimte wat krap gemaakt, zodat het nogal wat moeite koste om het blokje weg te schuiven en je je afvraagt of het wel kán en je nergens een fout maakte. Dit is echter een klein minpuntje in een spel met veel en niet al te moeilijke puzzels.

Graphics
De achtergronden zien er bijzonder goed uit. Rijk gedetailleerd en “bijna echt”. Aangenaam om in rond te wandelen en te bekijken. Er is prima gebruik gemaakt van schaduwen en belichting. Dat is met name goed te zien in de verschillen tussen het kasteel overdag en ’s nachts. Overdag lijkt het gewoon een luxe hotel in een middeleeuwse omgeving. ‘s Nachts ademen dezelfde ruimtes een geheimzinnige en soms grimmige sfeer uit. Er zijn geen exotische locaties, als je de tijdreisjes niet meetelt. Je wandelt voornamelijk in diverse ruimtes het kasteel of erbuiten in een oud vervallen dorpje. Maar er is ruim voldoende variatie in de kamers en gewelven van het kasteel, door de dag- en nachtscčnes lijkt het allemaal veel meer en is er genoeg te bewonderen.

Het is dan ook jammer dat de personen in het spel er zo karig vanaf komen. De gezichten zijn vlak getekend met weinig expressie, de bewegingen zijn houterig en eentonig. Soms zijn de personen nauwelijks van elkaar te onderscheiden als je niet naar de kleding kijkt, zoveel lijken ze op elkaar. Gelukkig kom je maar weinig personen tegen, want alle gasten hebben het hotel verlaten.

Ook de tussenscčnes zijn niet geweldig geanimeerd. Maar als je het budget in overweging neemt dat zo’n kleine studio heeft, hebben ze er toch beslist het beste van gemaakt.

Muziek
De achtergrondmuziek is goed gekozen en onderstreept de mysterieuze momenten perfect. Hij is nergens te nadrukkelijk aanwezig of storend. De herhalingen vallen nauwelijks op. En hoor je geen muziek, dan zijn het wel de voetstappen van Bridget, die de spanning voelbaar houden.

In de intro hoor je de stem van Bridget en haar baas. Ze zijn overtuigend en duidelijk. Het was dan ook een verrassing te merken dat er in de rest van het spel helemaal geen gesproken tekst meer voorkomt. Nou is de interactie tussen personen in dit spel niet belangrijk en veelvuldig, maar alleen geschreven dialogen bij een portretje voelde toch wat karig aan bij de rest van het verder professioneel gemaakte spel.


Conclusie:
Verhaal: Een goed opgebouwd verhaal dat de spanning erin houdt.
Gameplay: Een 8 voor de zeer eenvoudige en gebruiksvriendelijke bediening.
Puzzels: Een 8 voor de hoeveelheid en de variatie van de puzzels.
Graphics: Mooie natuurlijke achtergronden met goed gebruik van licht, donker en schaduwen. Houterige, vlakke personen.
Muziek: Goed gekozen muziek, die de mysterieuze sfeer onderstreept. Geen gesproken stemmen, behalve in de intro.
Eindconclusie: Een leuk spel met een goed mysterieus verhaal en veel, niet te moeilijke, puzzels. Zeer geschikt voor beginnende adventure spelers en een leuk tussendoortje voor de ervaren spelers van dit genre. Een verdiende 7,5.
blog comments powered by Disqus

 

Ga je op vakantie dit jaar?
Ja
Nee
View Results