Home > Reviews > Casebook Episode 2 - The Watcher

Casebook Episode 2 - The Watcher

Intro
Met de eerste aflevering in de Casebook serie had Areo veel succes en ze kregen dan ook goede kritieken. Vooral met het bijzondere gebruik van FMV en hun gepatenteerde Areograph technologie gooiden ze hoge ogen.

Verhaal
Wanneer een eenzame, jonge man uit het raam springt, lijkt het een simpele zaak. Zelfmoord. In zijn kamer vinden Detective Burton en zijn partner bewijs die naar moord wijzen. Wanneer zijn kamer ook nog eens in brand wordt gestoken is het duidelijk. Hier is meer aan de hand.

Het verhaal zit op zich goed in elkaar. Er gebeurt genoeg, er zitten een aantal twists in, een kleurrijke groep karakters, een coole held en een geweldig open einde. Wat ik vooral erg leuk vond, is dat ze geprobeerd hebben om het wat minder lineair te maken door later terug te keren naar eerder locaties. Hier is men echter niet in geslaagd. Vaak had ik al zoveel foto's gemaakt van een bepaalde locatie, dat ik helemaal geen reden meer had om terug te keren. Dit had beter uitgewerkt kunnen worden door bijvoorbeeld het bewijs pas later te laten verzamelen. Op deze manier was het een stuk minder lineair geworden. Het idee is goed, nu de uitwerking nog. Burton is weer geweldig en hij acteert gewoon erg goed. Wat ik vooral leuk vind is dat we nu ook meer over hem persoonlijk te weten komen en we zijn privé leven zien.

Maar niet alles is goed. Er zitten wat plotgaten, ongeloofwaardigheden en inconsistenties in het verhaal en het wist minder indruk op mij te maken dan het eerste deel. De karakters zijn kleurrijk en excentriek, maar naar mijn idee te excentriek. Hierdoor komen ze vaak nep over. Verder heb ik nog steeds dezelfde problemen met de opmerkingen van Peter in het laboratorium. Niet alleen worden ze gerecycled, maar zijn soms nog onlogisch ook. Burton zeg dat ik op zoek met naar de SD kaartjes die in potten of vazen verstopt zouden zitten. Dus ik maak foto's van vazen en vervolgens vertelt Peter mij dat het geen bewijs is op een beetje een rare manier. Hier had men meer aandacht aan mogen besteden. De gedacht is namelijk volkomen logisch. Wanneer je op zoek moet naar materiaal van de verdachte en je onderzoekt zijn kleding. Dan moet je wel consequent blijven. Dus niet het ene shirt wel als bewijs zien, en het andere shirt niet.

Gameplay
De gameplay is grotendeels ongewijzigd in vergelijking met het eerste deel. De Areograph technologie zorgt ervoor dat je een foto te zien krijgt en hier "doorheen" kan lopen. Het is nog steeds geweldig om te ervaren. Helaas zijn er wel wat onzichtbare muren aanwezig, iets wat onnodig is. Breidt het speelveld dan een klein beetje uit of plaats er een object waardoor je als speler begrijpt waarom je niet door kan lopen. Het voelt nu slordig aan. Ook het rondkijken tijdens een filmpje blijft erg leuk. Het is alleen jammer dat er niet meer mee gedaan wordt. Het zou geweldig zijn wanneer iets gebeurd in deze filmpjes waardoor je bijvoorbeeld een verdachte ziet tijdens het rondkijken, of een vreemd stuk bewijs vind. Het blijft een leuke toevoeging, maar er kan meer mee gedaan worden.

Het maken van de foto's blijft ook gelijk. Wanneer je over een hotspot beweegt krijg je een kader van het fototoestel te zien of een vergrootglas waarmee je iets nader kan bekijken. Een groot probleem is dat sommige hotspots erg klein zijn. Vooral de vergrootglas hotspots zijn vaak bizar klein en je ziet ze daardoor makkelijk over het hoofd. Een ander probleem wat terugkeert is vooral weer te wijten aan de Areo technologie. Een aantal hotspots overlappen elkaar namelijk of er wordt een hotspot gepakt die achter een tafel ligt. Hierdoor maakt je vaak een foto van een voorwerp terwijl je eigenlijk iets anders voor ogen had. Dit is best een vervelend probleem. Vanuit de ene hoek zag ik het bed. Maar er werd een hotspot gepakt van het bloed dat alleen te zien is vanuit de andere hoek. Dit soort problemen zijn erg storend.

De foto's moet je uiteraard weer verwerken in het lab. Het blijft vreemd en ongeloofwaardig om niet op de plaats van het misdrijf in die ene pot te kijken, maar eerst een foto te maken en in het lab via een foto in de pot te kijken. Het voelt verder nutteloos aan dat wanneer je op zoek bent naar een vingerafdruk op een papiertje, dat je het volledige papier moet bedekken met poeder. Helaas keren ook de vele casual en gimmicky mini game achtige spellen aan zoals bijvoorbeeld het scheiden van chromosomen en het ronddraaien van een centrifuge. Er zijn wel wat nieuwe dingen toegevoegd. Vooral het repareren van een filmpje of het maken van een 3D reconstructie is leuk, al is het allemaal wel erg simpel.

Puzzels
Het belangrijkste wat je doet is het maken van foto's en het leggen van een link ertussen. Het leggen van de link is nog steeds veel te makkelijk en veel te casual en Burton geeft vaak aan waar je specifiek naar op zoek moet. Toch zijn er wel wat nieuwe puzzelachtige minigames toegevoegd. Zo is er één code puzzel die werkt met eeuwenoude tekens. Dit is leuk, maar weer erg simpel en vooral kort. Je heb een hele kamer die volgeschreven is met stukken tekst. Daar hadden veel kansen gelegen voor extra puzzels.

Graphics
Ik kan hier mijn stukje uit de review van de eerste aflevering kopiëren want het ziet er nog steeds erg goed uit, maar met een aantal minpunten. Dit komt vooral terug in de mindere kwaliteit van de FMV in de cutscènes waarbij je rond kan kijken en de pixelbrij tijdens het maken van de foto's. De nieuwe minigames zien er verder goed en strak uit al valt de sniffer te duidelijk op bij de fotorealistische omgeving. Wat ik verder jammer vind, is dat er minder variatie in de omgevingen zit. Het is geweldig dat een locatie veranderd tijdens het spel, maar hierdoor zijn de omgevingen toch wat minder interessant in vergelijking met het eerste deel.

Muziek
Ook op dit gebied valt er weinig nieuws te meldden. Fijne muziek bij de cutscènes, zachte ambient geluiden bij de rest van het spel. Dit maakt het spelen soms een beetje saai op het gebied van muziek.

De stemmen zijn op zich goed, Burton is weer geweldig en een genot om naar te luisteren. De rest van de cast doet het prima, maar een aantal gaan wel over-the-top. Dat ligt echter eerder aan de karakters die ze spelen, dan aan de kwaliteit van de stemmen.

Conclusie:

Verhaal: Het verhaal is goed. Door de overdreven karakters kon ik er echter minder goed in komen, maar de twists, een prachtig open einde en de geweldige Burton waar we meer over te weten komen, krijgt het verhaal een 7,5.

Gameplay: De besturing is weer eenvoudig maar dezelfde problemen keren terug. De nieuwe toevoegingen zijn erg leuk, maar te simpel, te casual en er had meer ingezeten.

Puzzels: Het maken en het verwerken van de foto's en het leggen van de link ertussen blijft leuk maar het is allemaal te simpel. De nieuwe toevoegingen zijn goed, maar opnieuw te simpel en het kon makkelijk uitgebreid worden. Een kleine 7.

Graphics: Het ziet er goed uit, maar de Areograph technologie brengt wat problemen met zich mee. Een 7,5 omdat de variatie in de omgevingen wat minder is.

Muziek: Prima stemmen, goede muziek tijdens de cutscènes maar alleen ambient geluiden tijdens het spel.

Eindconclusie: Het spel zit weer goed in elkaar maar is te simpel en te casual. De toevoegingen zijn leuk, maar er was zoveel meer mogelijk geweest. Het verhaal kon me wat minder overtuigen, wat vooral door de overdreven karakters kwam. Het doet echter een hoop goed en het einde is geweldig.